بررسی شاخص های مؤثر امنیت در بافت های تاریخی (نمونه موردی: بافت تاریخی سنگ سیاه شیراز)

محمد خسروی¹ رقیه اکتفایی² مهدی خسروی³

1) کارشناس ارشد معماری گرایش معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران (فارس)، ایران.
2) کارشناس ارشد معماری گرایش معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران (فارس)، ایران.
3) هیئت علمی، گروه علوم پایه، واحد یاسوج ، دانشگاه آزاد اسلامی ، یاسوج، ایران.

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
بافت های تاریخی به دلیل دارا بودن بناهای با ارزش فراوان دارای پتانسیل های قوی برای جذب ساکنین و گردشگران می باشند. امروزه برخی از این بافت ها به دلیل عدم رعایت الزامات کالبدی، کارکردی و اجتماعی به مکان های فاقد سکنه و ناامن تبدیل شده اند و مشکلات متعددی را برای ساکنین این مناطق پدید آورده اند. یکی از پیامدهای این نابهنجاری ها رکورد امنیت در این نواحی می باشد. از این رو می توان دریافت که برقراری امنیت در ساختار شهری بافت های تاریخی در ابعاد گوناگون اهمیت فزاینده ای دارد. بنابراین بررسی راهکارهای تاًمین امنیت در جهت بهبود این نواحی ارزشمند شهری امری ضروری قلمداد می شود. بافت تاریخی سنگ سیاه با دارا بودن بیش از 30 بنای تاریخی یکی از بافت های غنی شهر شیراز می باشد. متاسفانه طی چند سال گذشته به دلیل عدم توجه مسئولین به بافت، این منطقه تبدیل به یک مکان متروک، ناامن و محل اجتماع بزهکاران و معتادین شده است. در پژوهش حاضر که به روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفته هدف ارائه راهکارهایی مفید در جهت بهبود و توان بخشی این منطقه، بازگرداندن دوباره جمعیت به بافت و افزایش امنیت می باشد. دراین راستا ابتدا به تعریف مختصری از مفهوم امنیت و بررسی شاخص های مربوط به آن پرداخته شده که طی این فرآیند وضع موجود بافت و شاخص های کالبدی مؤثر بر امنیت در بافت مذکور مورد مطالعه قرار گرفته و در نهایت راهکارهای کاربردی در راستای بهبود وضعیت امنیت این منطقه ارائه شده است.
کلمات کلیدی : امنیت شاخص های کالبدی امنیت بافت تاریخی بافت تاریخی سنگ سیاه شیراز.