برنامه ریزی شهری و توسعه پایدار

سینا شرافتی¹

1) مدرس دانشگاه

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
در روند تکامل فرهنگ انسان ،شهر پیچیده ترین فضای ساخته بشر است،شهر در معنای تاریخی خود ،نقطه ای است که در آن حداکثر تمرکز قدرت و فرهنگ یک اجتماع متبلور می شود.شهر مکان اصلی کار و زندگی بخش عمده بشر است به طوری که بیش از 50 ٪ از جمعیت 7 میلیارد نفری جهان در شهر ها زندگی می کنند واز این رو با توجه به کیفیت زندگی شرایط و امکانات و نیازهای ساکنان شهرها ،مساله حیاتی می باشد .از این رو توجه به کیفیت زندگی ،شرایط،امکانات و نیازهای ساکنان شهرها ،مساله مهمی است .وبرای بهبود و ارتقا کیفیت زندگی می توان به توسعه پایدار اشاره کرد که امروزه در کشورهای پیشرفته به عنوان یک اصل در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی شهری مورد استفاده قرار می کیرد. توسه پایدار شهری نیازمند شناسایی محدودیتهای محیطی برای فعالیت انسانها در ارتباط با شهرها و تطبیق روشهای طراحی در این محدودیتها است.در یک دید اجمالی مبانی نظری مفهوم پایداری در شهر و ناحیه شامل مواردی مانند کاهش آلودگی هوا،نگهداری منابع طبیعی،ایجاد جامعه جنگلی و درختان شهری و نواحی سبز،کاهش حجم ضایعات شهری ،حمل و نقل عمومی و کاهش ترافیک جاده ای و... می باشد. واژه های کلیدی:شهر،جمعیت،توسعه پایدار،محدودیتها
کلمات کلیدی : واژه های کلیدی:شهر جمعیت توسعه پایدار محدودیتها