بررسی مولفه معنا در شهرسازی دوره صفویه واستخراج شاخص ومعیارهای ان

سوده رضایی حومدین¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحدکرمان،ایران،

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
شهر یک سخن ودر واقع یک زبان است.شهر انعکاس تفکر،رفتار،ارمانهای مردمی است که ان را بنا کرده اند. یکی از تحولات بزرگ امروز رشد سریع و بی رویه شهرها میباشد که منجر به تغییرات گسترده کالبدی، فعالیتی ،عملکردی در شهرها شده است. سرانجام این تغییرات بی رویه ،منجر به این شده که شهرها و عرصه های عمومی شهرها که روزگاری مقر شیرین ترین خاطرات مردم بود به گذرگاه هایی بی معنا بدل شده اند . با توجه به این امر دانش طراحی شهری امروزه از رویکرد پرداختن صرف به سازمان کالبدی وبصری شهر به رویکرد سازماندهی کیفیت محیط شهری روی اورده است تا بتواند باری دیگرشهر ها را به عرصه های با ومعنا ومحیطی اشنا برای شهروندان که مهمترین سرمایه های شهر هستند بدل کند.با این تفاسیر هدف این پژوهش دستیابی به اهمیت وجایگاه معنا در اصول وقواعد شهرسازی دوره صفویه میباشد جهت دستیابی به شاخص ومعیارهایی برای معنا بخشی به شهرها وفضا های شهری امروز .برای این منظور از روش تحقیق که برحسب هدف کاربردی وازلحاظ نحوه اجرا ترکیبی است استفاده شده و روش جمع اوری اطلاعات به صورت میدانی وکتابخانه ای میباشد.
کلمات کلیدی : بررسی مولفه معنا شهرسازی صفویه شاخص ومعیار