اصول طراحی ساختمان های سبز در جهت کاهش مصرف انرژی ساختمان

اصول طراحی ساختمان های سبز در جهت کاهش مصرف انرژی ساختمان

مانا سپهری1 محمد رضا مثنوی2

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری،گروه معماری،واحد کرج،دانشگاه آزاد
2) دکتری تخصصی معماری،عضو هیئت علمی و دانشیارگروه مهندسی طراحی محیط دانشکده محیط زیست،دانشگاه تهران، تهران،

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
با توجه به استفاده روز افزون انسانها از منابع بی بازگشت طبیعی و اصراف بی رویه انرژی، ساختمان های سبز در عصر امروز یک راه حل مناسب برای حفظ منابع بی بازگشت یا دیر بازگشت زمین می باشند. ساختمان سبز، نوعی ساختمان است که در آن از انرژهای محیطی با توجه به سازه هایی که درآن ساختمان کار شده، استفاده مناسب می شود. جنبش سبز که به طور عمده از بریتانیا آغاز گشت نگرش تازه ای را در توسعه پایدار به دنبال داشته است که نه تنها حفظ انرژی های حیاطی کره زمین، بلکه بر فاکتورهای روانشناختی، اقتصادی و نگرش کارفرمایان پایداری و ذینفعان دیگر نیز تاثیر گذاشت. در این مقاله به بررسی ساختمان های سبز،چگونگی عملکرد عناصر استفاده شده در آنها برای بهره برداری بهتر از منابع طبیعی برای دریافت انرژی های غیر فسیلی و حداکثر صرفه جویی و ذخیره انرژی در ساختمان ها پرداخته می شود. این تحقیق با روش کتابخانه ای ، توصیفی و علمی انجام شده است. هدف این مقاله ارائه اصول و عناصر معماری سبز می باشد تا معماران با این اصول مهم آشنا شده و بتوانند در مراحل اولیه طراحی که نقش بسیار مهمی در کاهش مصرف انرژی در ساختمان دارد، را به کار برند. عناصر متشکله ساختمان های سبز شامل: سازه ، دیوار سبز ، سقف ، پنجره، بام سبز ، زیر زمین، سیستم بازچرخانی آب و سیستم های انرژی می باشد که خود دارای زیر مجموعه هایی هستند که در این تحقیق به آنها پرداخته ایم.
کلمات کلیدی : اصول طراحی ساختمان سبز کاهش مصرف انرژی ساختمان معماری پایدار.