بررسی تاثيرشرايط محيطي وكالبدي کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان

حبیب سهرابی پارسا¹

1) کارشناس ارشد مهندسی معماری، دانشگاه پیام نور واحد بندرعباس،

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
کودکان دیروز نوجوانان امروز و جوانان فردا هستند. بهبود وضع جامعه بستگی به نقش کودکان در بزرگسالی دارد. از همین روی توجه به کودکان باید در اولویت های برنامه هر جامعه ای باشد. لزوم برنامه ریزی جهت شکوفایی و هدایت این گروه سنی آشکار است و ایجاد محیطی جدا از مدارس و مراکز دولتی که به این امر اختصاص یابند را می طلبد. نقش محیط فیزیکي در رشد کودک را از یک سو به عنوان بستری برای شکل گیری قالب های فطری و طرح کلي ابعاد وجودی او و از سوی دیگر عاملي مؤثر برای پایه ریزی و گسترش داشته های ذهني، محتوای شناخت و مهارت های بدني ، وی مي توان در نظر گرفت. کودک برای رشد، قبل از هر چیز به ارضاء عاطفي و احساس پیوند با محیط فیزیکي و اجتماعي خود نیازمند است. بنابراین مشخصه محیط مناسب، وجود محرکها و انگیزه های لازم و منطبق با هر مرحله رشد کودک است .هنگام طراحي مفیدترین ترفند به منظور ایجاد پیوند عاطفي بین کودک و محیط و جلوگیری از روحیه ناخرسند در او، در نظر گرفتن وابستگي ها و تمایلات جسمي و عاطفي کودکان در هر مرحله از رشد است. در این مقاله ضمن بررسی ميزان درك كودك ازفضا و جزئیات فضاها با توجه به الگوهای رفتاری کودکان به تاثيرشرايط محيطي وكالبدي بركودكان برای طراحی کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان پرداخته شده است. این مقاله در نهایت به این نتیجه خواهد رسید که در طراحي محیط های کودکان باید امنیت، انگیزش و رشد کودک و همچنین بکارگیری تمامي حواس پنجگانه کودک مورد توجه قرار گیرد و طراحی جزئیات فضاها متناسب با توانایی های جسمی و ویژگیهای روانی و هماهنگ با الگوهای حرکتی و رفتاری آنان طراحی گردد.
کلمات کلیدی : خلاقیت کانون پرورشی فکری کودکان