تاملی بر هویت مکان در فضای آموزشی ( نمونه موردی: شهر زاهدان اقلیم گرم و خشک ، مدرسه طالقانی و حیات طیبه)

فاطمه حسن زهی¹ آمنه حسن زهی² راضیه نورزایی³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، ایران
2) دانشجوی کارشناسی ارشد فضای سبر، دانشگاه غیر انتفاعی محلات،ایران
3) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان،ایران

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
نیاز انسان به تعامل عاطفی با مکانی که در آن زندگی می کند و یا به عبارتی دلبستگی به مکان از جمله مهمترین ابعاد رابطه انسان و مکان است که باید مورد توجه معماران، طراحان و برنامه ریزان شهری قرار گیرد. در همین حال توجه به سازگاری و هماهنگی ساختمانها با شرایط اقلیمی که خود موجب صرفه جویی در مصرف انرژی و هویت یافتن معماری در هر اقلیم می شود، نیز حائز اهمیت است، و در اینجا می توان اشاره کرد که هویت امری ثابت و پایدار است و مختص زمان خاصی نمی باشد. در این مقاله ابتدا سعی بر آن شده تا تاملی بر تعاریف هویت و هویت مکان در فضاهای آموزشی شود وپس از آن به بررسی میزان تطابق معماری فضاهای آموزشی با شاخص های اقلیم درمعماری پرداخته شده است. روش تحقیق پژوهش حاضر بدین گونه است که در مرحله نخست مبانی نظری تحقیق از طریق مطالعات کتابخانه ای تدوین و تهیه گردید که براساس نتایج حاصل از تحقیق شکل گرفته بودند. در مرحله آخر مطالعات میدانی در مدارس قدیم و جدید شهر زاهدان انجام شده است، و طبق یافته های این پژوهش مدارس مورد بررسی از نظر عوامل کالبدی و حس دلبستگی و تعلق با توجه به مکان و زمان خود طراحی و ساخته شده اند.
کلمات کلیدی : هویت.هویت مکان.فضای آموزشی.اقلیم گرم و خشک