بررسی مولفه های همبستگی ملی با بهره گیری از ارتقاء تعاملات بین اقوام ایرانی

سید سجاد احمدی¹ علیرضا دانش پور²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری، واحد علوم تحقیقات فارس، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران
2) عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، گروه معماری، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
همگان بر این اصل مغتنم معتقدند که رفع نیاز های انسان بر اساس زندگی جمعی استوار شده است، در این راستا، ارتباطات جمعی پیشرفتهای بشری را سریعتر نموده و محیط را کاملاً در حیطه تسلط انسان قرار داده است. در این بین تعاملات اجتماعی و فرهنگی در هر جامعه ای جز یکی از اساسی ترین نیاز های مردم در ادوار مختلف زندگی است دراین‌بین باید عنوان داشت که هویت ملی در فضای تنوع قومی و مرزبندی‌های اجتماعی ایران به‌عنوان یک عامل مؤثر درانسجام ملی قابل‌توجه است. انسجام ملی برای پایدار ماندن اجتماع یک نیاز و ضرورت اساسی است که همواره باید مورد توجه جدی قرار گیرد. بدیسنان باید توجه داشت که با وجود تنوع قومی در کشور ایران این اتحاد در سایه ایجاد تعاملات همه جانبه بین اقوام میسر خواهد بود. همبستگی ملی یکی از مهم‌ترین عوامل حیات دولت های کنونی است که به واسطه آن هویت هر ملت تکوین یافته و بقا و تداوم آن در طول زمان میسر می‌شود. از سوی دیگر، وجود قومیتها به‌عنوان قسمی از خرده فرهنگ‌ها، یکی از واقعیت های غیر قابل انکاری است که در بطن خود و در صورت بی توجهی به آن، خطر بالقوه ای برای همبستگی ملی است. پژوهش حاضر با اتخاذ رویکردی توصیفی و تبیینی، بدون اینکه داعیه نظریه‌پردازی در خصوص چگونگی رابطه دولت اسالمی و پدیده اقلیت های قومی را داشته باشد، کوشش کرد تا ضمن شناخت موقعیت فعلی اقوام ایرانی و علل وقوع مناقشات قومی، راهکارهای عملی و مناسبی را برای ایجاد وفاق بین اقوام مختلف ایران و تحقق همبستگی ملی در شرایط کنونی، ارائه کند. در یک جمع‌بندی کلی می توان گفت که قوام همبستگی ملی در ایران از یکسو متّکی به مناسبات دولت ملّی ) نظام جمهوری اسالمی ایران( با اقوام مختلف کشور و از سوی دیگر متّکی به کم و کیف روابط اقوام درون ایران با یکدیگر است.
کلمات کلیدی : اقوام ایرانی همبستگی ملی تعاملات بین اقوام ایرانی