تاثیر مصالح بوم آورد بر معماری پایدار

شهلا اسلامی ممقانی¹ دکتر افشین قربانی پارام²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی دماوند
2) عضو هیات علمی دانشگاه آزاد دماوند

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
این مقاله به شناسایی دانش بومی و تعریف مصالح بومی و تاثیر آن در معماری پایدار و همچنین به بررسی معایب و مزایای آنها در اقلیم های مناطق مختلف پرداخته است که البته طبق تحقبقات انجام یافته عیب مصالح بومی در واقع عیب نیست بلکه به علت نحوه و چگونگی کارکردن ما با آنهاست ، چرا که معماری بومی، محصول فکر، ساخته هوش و ذکاوت بشری است. از دیگر اهداف این تحقیق ساخت بناهایی با مصالح بومی و مقاوم در برابر زلزله می باشد که با شناخت ویژگی های مصالح بومی و همساز بودن آن با اقلیم در هر منطقه نه فقط تاکید بر کاهش هزینه های حمل و نقل و صرفه جویی در مصرف انرژی دارد بلکه با محیط اقلیمی خود سازگار بوده و با عوامل محیطی انعطاف پذیر می باشد که اهمیت نقش معماری بومی در ایجاد رویکرد پایداری در معماری را منجر می شود. همچنین روابط اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی مردم هر منطقه نقش بسزایی در شکل گیری معماری بومی داشته و قابلیت ویژه ای برای استفاده از مصالح بومی آن منطقه را ایجاد کرده است .این تحقیق با استفاده از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای (جهت تدوین چارچوب مفهومی ) و مطالعات میدانی ، انجام گرفته است و ماهیتی توصیفی – تحلیلی دارد .
کلمات کلیدی : مصالح بومی معماری پایدار معماری بومی اقلیم