بررسی رابطه ماندگاری احساسی و پایداری در معماری

مرضیه مهاجری¹

1) کارشناس ارشد معماری، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران -

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
یکی از مهم‌ترین گرایش‌های حال حاضر تحقیقات طراحی مباحث مرتبط با طراحی پایدار است که می‌کوشد با آگاهی از خطرات روزافزون زیست‌محیطی، آینده‌ای پایدار را برای انسان فراهم کند. این مقاله با مطرح کردن این فرض که بحران‌های زیست‌محیطی گریبان گیر بشر تا حدی بحران طراحی و ناشی از نادیده گرفتن نیازهای انسان- در تمامی ابعاد و جنبه‌های آن- توسط طراحان هستند به بررسی ابعاد روحی-روانی طراحی پایدار پرداخته و در این راستا با معرفی نظریه طراحی ماندگار احساسی و تلاش برای تعمیم آن به معماری می‌کوشد بر اهمیت شناخت رابطه میان احساسات کاربر با طراحی تأکید کند؛ امری که می‌تواند با تقویت وابستگی احساسی کاربر به یک محیط مصنوع، به ماندگاری فیزیکی و درنهایت پایداری منجر شود. این مقاله درنهایت به ابزاری برای سنجش واکنش‌های احساسی کاربران می‌رسد که می‌تواند در دستیابی به راهکارهای طراحی برای ارتقای ماندگاری احساسی معماری، که به‌نوبه خود می‌تواند تضمین‌کننده پایداری فیزیکی یک بنا باشد، به معمارانی که دغدغه پایداری دارند یاری رساند.
کلمات کلیدی : پایداری معماری پایدار ماندگاری احساسی طراحی ماندگار احساسی