بررسی میزان حساسیت سیستم های مهاربندی همگرای مرکزگرا به موقعیت ارتفاعی کابل های پسکشیده

اباذر اصغری¹ سیاوش قناعت پیشه²

1) استادیار، دانشگاه صنعتی ارومیه
2) فارق التحصیل کارشناسی ارشد عمران گرایش زلزله، دانشگاه علم و فرهنگ

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
سیستم مهاربندی همگرای مرکزگرا حدود یک دهه است که توسعه داده شده است. این سیستم با بلندشدن از زمین، دوران صلب نموده و در نتیجه اعضای سازه¬ای اعم از تیرها، ستون¬ها و مهاربندها در حالت الاستیک باقی می¬مانند. با اضافه شدن کابل پس¬کشیده، نیروی لازم برای برگرداندن قاب به حالت اولیه تامین می¬شود و سپس فیوزهایی به قاب اضافه می¬شوند تا با تسلیم شدن، انرژی زلزله را تلف کنند. در تحقیقات گذشته، این سیستم معمولا برای سازه¬های سه طبقه مورد استفاده قرار گرفته بود، که کابل¬ها طبقه بام را به زمین متصل می¬کردند. در سازه¬های بلندتر اتصال کابل از بام به زمین موثر نیست چون مودهای بالاتر تاثیر می¬گذارند و سازه دچار جابه¬جایی نسبی جانبی در طبقات میانی می-شود و به اصطلاح شکم می¬دهد. در این مقاله، دو سازه¬ی¬ 5 و 10 طبقه با سیستم مهاربندی همگرای مرکزگرا با پیکربندی دوبل انتخاب شده است. یک کابل پس¬کشیده از زمین به طبقات مختلف متصل می¬گردد تا حالت بهینه مشخص شود. این تحقیق در نرم¬افزار OpenSees با تحلیل استاتیکی و دینامیکی غیرخطی تحت 7 زلزله حوزه نزدیک انجام شده است. نتایج نشان می¬دهد، با افزایش طول کابل، ظرفیت اتلاف انرژی سازه کاهش می¬یابد یا به عبارت دیگر سختی سازه، پس از تسلیم فیوز، کاهش می¬یابد. لیکن تغییرمکان جانبی نسبی میان¬طبقه با افزایش طول کابل در بیشتر رکوردها، کاهش می¬یابد.
کلمات کلیدی : سیستم مهاربندی همگرای مرکزگرا حرکت گهواره¬ای کنترل شده رفتار پرچمی شکل کابل پس¬کشیده تحلیل استاتیکی و دینامیکی غیرخطی.