پایداری هویت شهری با تقویت حس مکان

قامت پرویزی¹ گلاره اغتفاری²

1) عضو هیئت علمی دانشگاه رازی، کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه تهران-
2) کارشناسی مهندسی معماری، دانشگاه تبریز-

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
ارتقا کیفیت محیط و فضای مشترک شهروندی علاوه بر اینکه در بهبود عملکرد فضاهای جمعی موثر است، خود علتی خواهد بود تا روح از دست رفته هویت شهروندی و در پی آن هویت شهری احیا شود. امروزه با خدشه دار شدن عملکرد های اساسی این گونه فضاها و جمعی نبودن روحیه ی افراد جامعه، خطر گسیختگی بیش از پیش حس می شود. اینکه دیگر مفر و ماوایی برای جمع شدن شهروندان و ایجاد حسی مشترک در بین آنان وجود ندارد خود دلیلی است تا زندگی جمعی را پایدار کنیم و به دنبال ایجاد عللی در ذهن شهروندان باشیم تا تحت شرایط به وجود آمده درگیر موضوع شوند. این می طلبد که یا مکانی خلق شود و گرداگرد آن جمع آییم و یا از فضاهای موجود بهره ببریم یا اماکن دوست داشتنی و خاطره انگیزمان را روحی تازه ببخشیم. توجه به حس مشترک مردمان هر منطقه که منشا انتظارات ذهنی مردم از محیط زندگیشان می باشد، در این میان نقش بسیار موثری خواهد داشت چرا که دلبستگی به مکان می تواند نقش مهمی در هویت بخشی به فضا و حس تعلق به مکان را بازی کند. نوشتار ذیل با چهار راه کار به روش کتابخانه ای در پی ایجاد این حس است. چرا که داشتن جوامعی با سرمایه ی اجتماعی بالا و مشارکت آگاهانه شهروندان مستلزم وجود حس تعلق به مکان، محله و شهر است. در این نوشتار در می یابیم برای برون رفت از مرحله ی پیش از گسست هویت شهری، چندان سخت نخواهد بود و همین تقویت حس مکان می تواند سرمایه سازی اجتماعی کند و مسیر پایداری را برای شهر هموار سازد.
کلمات کلیدی : حس تعلق به مکان هویت سرمایه اجتماعی پایداری شهری