بررسی عوامل محیطی موثر در بیمارستان کودکان و تاثیر آن در هویت شهری

محمدتقی نظرپور¹ معصومه فضل الهی²

1) عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
2) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری موسسه آموزش عالی پردیسان فریدونکنار

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
تاکنون اکثر بیمارستان‌های کودکان در کشور ایران، بدون توجه به روحیات کاربران اصلی آن‌ها و تنها با محوریت درمانی طراحی شده‌اند. این امر باعث می‌شود که کودکان، همواره هنگام مراجعه و بستری شدن برای انجام اعمال درمانی در این محیط‌ها دچار نوعی ترس و اضطراب شوند، که خود این نکته باعث کاهش تأثیر درمان بر روی آن‌ها می‌شود. به‌طور کلی رفتار انسان تابع ویژگى‌های محیطى مى‌باشد. از این رو طراحى مناسب محیط‌ها به ویژه محیط‌های درمانى که بر حالات روحی و روانى انسان‌ها به خصوص کودکان تاثیر مى‌گذارد، بسیار مورد توجه است. در بین فضاهای معماری، طراحی هیچ فضایی مانند مراکز درمانی از اهمیت بالایی برخوردار نمی‌باشد. امروزه در طراحی بیمارستان، عملکردگرایی بخش عمده‌ای از تفکر طراحی را به خود اختصاص می‌دهد، به نحوی که توجه به کیفیات محیطی و تاثیرات چشمگیر آن بر روند درمان بیماران و کاهش اضطراب در آن‌ها نقش کمتری را ایفا می‌کند. هدف از انجام این پژوهش، تغییر دیدگاه طراحان در طراحی و بررسی و ارائه‌ی راهکارهایی در رابطه با طراحی فضای باز و همچنین عواملی که موجب بهبود کیفیت محیط، و تاثیر بصری آن در هویت شهری در مراکز درمانی را دارد، می‌باشد تا بتواند در ارتقاء کیفیت محیطی بیمارستان مؤثر واقع بوده و در نتیجه باعث تسریع در روند بهبود بیماران و کاهش اضطراب در آن‌ها شود. این پژوهش بر اساس مطالعات انجام شده به صورت کتابخانه‌ای و توصیفی تهیه گردیده‌است. نتایج به‌دست‌آمده، حاکی از آن است آنچه که باید در طراحی محیط‌های درمانی مورد توجه قرار گیرد، این است که یک بیمارستان کودکان قادر باشد با ایجاد شرایط مطلوب از کودکان بیماری که در شرایط روحی نامناسب همراه با ترس و اضطراب قرار دارند، حمایت نماید. تاثیر فضای سبز و به‌کارگیری مناسب رنگ و نور و فرم‌های مناسب در محیط خارجی و داخلی، در هماهنگی با فضاهای دیگر معماری برای بیمارستان کودکان نقش اساسی در ایجاد محیطی مطلوب‌تر ایفا کرده و در کاهش اضطراب و ایجاد آرامش روانی کودکان نقش بسزایی دارد.
کلمات کلیدی : بیمارستان کودکان عوامل محیطی هویت معماری بهبودکیفیت محیط