امکان سنجی پیاده مداری مسیرهای گردشگری در راستای توسعه ی پایدار شهری نمونه ی موردی هسته ی تاریخی شهر خوی

رعنا ایرجی¹ ندا محبتی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
2) دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
اتکای بیش از حد شهرسازی مدرن به نیازهای حرکت سواره و غفلت از حفظ و ساماندهی فضاهای پیاده که افول ارزشهای اجتماعی، فرهنگی ، بصری و کاهش کیفیت محیط شهری را موجب شده موضوع احیای بافت های مرکزی شهرها و توسعه پایدار آن ها و لزوم توجه به پیاده راه های گردشگری به عنوان رابط اصلی و پیوند دهنده ی فضاهای پویای شهری را مطرح نموده است. هدف کلی از پژوهش حاضر ، تبیین کیفیت محیط شهری با توجه به مولفه های پایداری و بررسی این کیفیت ها در مسیرهای مهم در محدوده ی تاریخی و مرکز شهر خوی می باشد.مبانی نظری تحقیق و عوامل و مولفه های موثر بر کیفیت محیط برگرفته از آرای اندیشمندان و مدل ارزیابی کیفیت محیط در قالب مولفه های توسعه شهری پایدار – کالبدی ، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی- به صورت سلسله مراتبی و ایجاد جدول با رویکرد از بالا به پایین صورت گرفته است. ﺭﻭﺵﮔﺮﺩﺁﻭﺭﻱ اﻃﻼﻋﺎﺕ در این تحقیق ﺑﻪ ﺩﻭﺷﻴﻮﻩ ي ﻣﻴﺪاﻧﻲ و ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ اﻱ,ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ که در مطالعه مبانی نظری و پایداری از روش کتابخانه ای و در مطالعات مربوط به میدانی از روش مشاهده استفاده شده است. بعد از مطالعات انجام شده و بررسی بین 5 خیابان در محدوده ی تاریخی ، خیابان طالقانی دارای پتانسیل کافی برای ایجاد مسیرپیاده گردشگری است
کلمات کلیدی : مسیر های پیاده گردشگری توسعه ی پایدار شهر پایدار قابلیت پیاده مداری