توجه به ویژگی های هویتی کودکان در طراحی معماری فضاهای متعلق به آنها

فاطمه قاسمی¹ ستوده نصراله زاده² محمد امین زارع³ عسل قاسمی⁴

1) مربی و مدرس دانشکده معماری دانشگاه آزاد اسلامی مرکز
2) کارشناس معماری دانشگاه آزاد اسلامی مرکز
3) مربی و مدرس دانشکده معماری دانشگاه آزاد اسلامی مرکز
4) کارشناس معماری دانشگاه آزاد اسلامی مرکز

محل انتشار : کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی(rstconf.com)
چکیده :
با توجه به اینکه کودکان جمعیتی معادل نوزده میلیون و صد و سی هزار نفر را در ایران به خود اختصاص داده اند, لذا این بخش از جمعیت به عنوان سرمایه اینده کشورمان مطرح هستند و مهم ترین نقش را برای ساختن جامعه دارند. توجه به کودکان و نیاز های آنها در محیط شهری,اعم از آموزش ,پرورش,رشد وتفریح می تواند در زندگی فردی آنها تاثیر بسزایی داشته باشد.با بررسی پژوهش های انجام شده در زمینه روانشناسی محیطی،می توان به این مهم دست یافت که نحوه طراحی صحیح محیطکودکان می تواند به ایجاد خلاقیت و ابتکار در کاربران و رشد ذهنی و هوشی انها کمک کند.در واقع این تحقیق سعی به بیان ویژگی های محیطی موثر بر عوامل تسریع کنند و پرورش دهنده خلاقیت در کودکان 3تا6 ساله را دارد چراکه دوران کودکی مهمترین زمان در پرورش خلاقیت است. با قرار دادن علم و هنر معماری در کنار راهبردهای روانشناسی رشد کودکان و فاکتورهای آموزشی نوین، به بیان اصولی طراحی معمارانه برای خلق فضای آموزشی در راستای ارتقا انگیزش و خلاقیت کودک پرداخته شد.
کلمات کلیدی : کودکان انگیزش و خلاقیت محیط آموزشی روانشناسی رشد اصول طراحی کودکان