کودک آزاری جنسی در قوانین حقوقی ایران وفقه شیعه

حوریه خدایی¹

1) دانشجوی دکتری (سطح4)مرکز مدیریت قم

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین پژوهشی در علوم انسانی(2achconf.com)
چکیده :
در قانون مجازات اسلامی ایران به تعریف کودک وموضوع آزار جنسی وتجاوز به آن اشاره مستقیم نشده است بلکه در قالب تعابیری مانند ارتباط نامشروع، زنا ،لواط و... بیان شده که در ادبیات جرم شناسی به کودک آزاری تعبیر می گردد. از نظر پیمان نامه حقوق کودک و هم چنین قوانین داخلی ایران درحمایت از کودک، انواع مختلف کودک آزاری، ممنوع شمرده شده است. کودک آزاری انواع مختلفی دارد که از آن جمله می توان به کودک آزاری ناشی از آزار جسمی؛ مانند ضرب و جرح، کودک آزاری ناشی از بهره گیری خلاف، مانند بهره گیری جهت قاچاق و مطلق به کار گرفتن کودکان ،کودک آزاری ناشی از ترک فعل؛ مانند نادیده گرفتن عمدی سلامت، بهداشت و ترک انفاق، کودک آزاری جنسی؛ مانند استفاده از کودک در هرزه نگاری ها اشاره کرد. از نظر فقهی ممنوعیت آن در ابعاد مختلف مسلم ومورد اجماع فقهاست.تجاوز وخشونت جنسی برعلیه کودک به معنای سوءاستفاده جنسی از کودک است که با زور یا فریب صورت می گیرد که باآسیب های جدی جسمی وروحی همراه است لذا جرم‌انگاری خاص در مورد برخی رفتارها و جرایمی که علیه اطفال ارتکاب می‌یابد و تـشدید کیفر‌ مرتکبان‌ این‌گونه جـرایم،دو راهـکار و مکانسیم درخور پیش‌بینی،در حقوق جزا،برای حمایت کیفری بیشتر از اطفال است.همچنین اصلاح بعضی از قوانین کیفری جهت حمایت از کودکان ونیزبرخی قوانین که خود به نوعی‌ خشونت‌ قانونی علیه‌ کودکان به شمار می‌رود،ضروری مـی‌نماید. اگر چه درقوانین ایران در زمینه سوءاستفاده از کودک نارسایی های وجود دارد امادر هرصورت تجاوز جنسی به کودکان جرم محسوب می شود ودر صورتی که فاعل آن بالغ و عاقل باشد به اعدام محکوم می شود.
کلمات کلیدی : تجاوز کودک کودک آزاری جنسی خشونت جنسی