صلح و مدیریت آن در آموزه های اسلامی

زهرا طلیعه علیا¹

1) دانشجوی دکتری

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین پژوهشی در علوم انسانی(2achconf.com)
چکیده :
چکیده صلح از دیرباز به عنوان آرزو و آرمانی مقدس درمیان جوامع بشری مطرح و ندای صلح طلبی همواره در فضای اندیشه های متعالی بشر طنین انداز بوده است. متفکران، مصلحان و خیرخواهان هر یک به گونه ای در تحقق این آرمان همت به خرج داده و دست به تلاش زده اند اما در این میان سهم و نقش پیامبران الهی بیش از همگان بوده است. پیامبران با تکیه بر معارف و حقایق الهی و اخلاق متعالی انسانی و خیرخواهی بی نظیر و با برخورداری از زبان گویای عقل و منطق بیش از دیگران به محیطی امن و فضایی سالم و به دور از جنگ و درگیری برای دعوت افراد بشر به توحید و نشر معارف و تأمین سعادت دنیا و آخرت انسان همت گمارده اند. طبیعی است که چنین کسانی در راه تحقق و استقرار صلح و آرامش تلاش کرده و جز در مواردی که جنگ تنها چاره است، به آن روی نیاورده اند. اسلام در ایجاد و احیای صلح ، شوق و رغبت عجیب داشته و پیروانش را بدان راه سفارش و تشویق نموده به عنوان نمونه ؛ در قرآن کریم آمده : این شیطان است که در غیر طریق صلح گام بر می دارد و آنها را وادار می سازد تا فتنه و آشوب ایجاد کنند، که بذر تفرقه و پراکندگی، دشمنی با هم، زندگی در غیر مجرای حق و عدل را در جامعه می پاشد و سرانجام شیطان است که آتش فتنه را شعله ور ساخته و برهم زن وحدت جوامع و نظم و روابط اجتماعی است ( السلمان،1357). اسلام معتقد است تنها را ه عملی حل مشکل بشر در همه قرون و اعصار و رسیدن به صلح و امنیت واقعی این است که مرزهای ساختگی و اعتباری که منشأ اختلاف بشری، دسته بندی ها، تضاد منافع، رقابت های کشنده و ستیزه جویی ها و جنگ های غیر انسانی از میان جامعه ی بشری برداشته شود و نهال وحدت ، همدلی و مساوات و آزادی معقول در آن کاشته شود.(جعفری1381، 170) کلمات کلیدی : صلح ،آموزه های اسلامی ، مدیریت صلح
کلمات کلیدی : کلمات کلیدی : صلح آموزه های اسلامی مدیریت صلح