آماده سازی کامپوزیت و نانوکامپوزیت پلی با استفاده از پلی اتیلن اکسید (PEO) و اکسید سیلیسیوم (SiO2) در محیط های آبی و غیر آبی

مازیاز خلیلی صرافی¹ سینا رحیمی² حسین عیسی زاده³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه غیرانتفاعی شمال
2) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه غیرانتفاعی شمال آمل،ایران
3) پروفسور مهندسی شیمی، دانشگاه غیرانتفاعی شمال آمل،ایران

محل انتشار : پنجمین دوره کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی (5rstconf.com)
چکیده :
هدف از این تحقیق تهیه کامپوزیت و نانوکامپوزیت های پلی تیوفن در محیط آبی با استفاده از کلرید آهن (III) بعنوان اکسید کننده و در حضور پلی وینیل کلراید بعنوان ماده افزودنی و پلی وینیل پیرولیدن بعنوان سورفکتانت جهت جداسازی یون های آرسنیک از آب است. به منظور بررسی رفتار و خواص متفاوت این نمونه ها از آزمون میکروسکوپ الکترونی (SEM)، طیف سنجی مادون قرمز (FTIR) استفاده گردید. نتایج نشان داد، شکل شناختی، یکنواختی و اندازه ذرات به نوع و غلظت پایدارکننده بستگی دارد. بررسی تصاویر میکروسکپ الکترونی نشان می دهد افزودن پایدارکننده علاوه بر اینکه سبب ریزتر شدن اندازه ذرات می شود، توزیع ذرات را هم یکنواخت تر می کند. ساختمان شیمیایی ذرات با استفاده از طیف سنج مادون قرمز بررسی شد. نتایج نشان میدهد شدت پیک ها به نوع افزودنی و پایدار کننده بستگی دارد.
کلمات کلیدی : پلی تیوفن پایدار کننده شکل شناختی ساختار شیمیایی نانوکامپوزیت