نگاهی اجمالی به تاثیر طبیعت گرایی در طراحی باغ موزه ایرانی

ترانه هوشنگی¹ محمدمهدی کلانترزاده²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گرایش معماری، دانشگاه آزاد واحد سپیدان، ایران
2) استادیار و عضو هیئت علمی دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سپیدان، ایران

محل انتشار : چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در عمران، معماری و شهرسازی(4cauconf.com)
چکیده :
امروزه در میان رویکردهای معماری، ارتباط با طبیعت به یک موضوع بحث بر انگیز بدل شده است. در دنیای معاصر کم رنگ شدن ارتباط انسان و طبیعت بر چگونگی رابطه معماری با طبیعت تاثیر شایانی نهاده است. انسان امروزی در وضعیتی است که احیای رابطه هماهنگ با طبیعت را در زندگی خود جستجو می کند. اما از گستردگی و عمق این پیوند و معنای طبیعت آگاه نیست و رابطه اش با طبیعت به یک رابطه صوری تبدیل شده است. ایرانیان همیشه طبیعت را ستایش کرده و به آن عشق می ورزیدند و این روحیه در ایجاد باغ های زیبا که تلفیقی از طبیعت، هنر و معماری می باشد، تجلی یافته است. این تحقیق با بررسی جایگاه و اهمیت حیات فرهنگی و اجتماعی سعی دارد تا با مرور برخی دیدگاه ها به پایداری آن در باغ موزه ایرانی تاکید ورزد. هدف اصلی این پژوهش تقویت رابطه انسان و طبیعت به واسطه هنر می باشد. از آن جا که باغ موزه ها بازتاب اندیشه ها و هویت فرهنگی شهر می باشند، بستر و زمینه مناسبی جهت پیوند و آشتی انسان با طبیعت فراهم می سازند. حاصل گفتار این پژوهش عمدتا به این سو برده می شود که رد پای طبیعت در باغ موزه و فرهنگ ایرانی چگونه دنبال می شود. روش تحقیق این پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای و روش اسنادی است و از نظر اهداف بنیادی، کاربردی می باشد. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که آثار فرهنگی و هنری به عنوان نمایشگر شاخصه های فرهنگی در اذهان عمومی هستند و از این رو می توان رویکرد مردم نسبت به طبیعت را از طریق آثار هنری در باغ موزه ها جستجو کرد.
کلمات کلیدی : باغ موزه طبیعت گرایی فرهنگ هنر