برنامه ریزی سناریو، پیوند بین آینده و استراتژِی

مریم مکارم مسجدی¹ محمد تابان² علی یاسینی³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه ایلام
2) عضو هیئت علمی دانشگاه
3) عضو هیئت علمی دانشگاه

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی مدیریت و اقتصاد در قرن 21(icme21.com)
چکیده :
چکیده : سازمان هاي پيشروی امروزي ، نه تنها با شناخت آينده و تبيين ابعاد آن به شناسايي مهم ترين محرك هاي شكل گيري آينده اقدام مي كنند، بلكه خود نيز به عنوان عاملي فعال و پويا در شكل دهي به آن فعالانه حضور يافته و ايفاي نقش مي كنند. از اين رو، به زعم ما، بايد آينده را ساخت و اسير پيش بيني هاي كلي، غامض و بعضأ منفي گرايانه نشد.(امیران و همکاران، 1384) سناريوها در حقيقت را ههاي ممكن به سوي آينده هستند؛ به بيان ديگر، سناريوها ترتيب و توالي فرضي رويدادهايي هستند كه به منظور تمركز بر فرايندهاي سببي و نقاط تصميم گيري ساخته شده اند. خلق سناريو راهي براي انديشيدن پيرامون مسائل مهم و فرآيندهاي سببي آنها، يافتن راه هاي ممكن تحقق اين مسائل و كشف تأثيراتي است كه مي تواند بر صنعت يا سازمان داشته و پيش بيني برنامه هايي است كه می توانند براي حل اين مسائل مفيد واقع شوند.(همان منبع ) در این مقاله، ما به بررسی نگرش سناریویی و برنامه ریزی استراتژیک پرداخته ایم، همچنین ویژگی ها و تمایزات آن با برنامه ریزی استراتژیک بیان شده است .
کلمات کلیدی : واژگان کلید: شکل گیری آینده نگرش سناریویی برنامه ریزی استراتژِیک.