بررسی مقایسه ای تجربه احساس تنهایی و پذیرش خود در میان معلولین جسمی حرکتی و افراد غیر معلول

ابوذر سمیعی¹ هادی قادری بگه جان² مجید زارعی³ صباح سلطانی⁴ لیدا میهمی⁵

1) دانشجوی دکترای رشته سیاستگذاری فرهنگی ،دانشگاه خوارزمی تهران عضو هیات مدیره انجمن حمایت از حقوق معلولین باران
2) دانشجوی کارشناسی روانشناسی،دانشگاه کردستان
3) دانشجوی کارشناسی راهنمایی و مشاوره،دانشگاه محقق اردبیلی
4) دانشجوی کارشناسی مدیریت دولتی ،دانشگاه پیام نور،واحد قروه
5) کارشناس فقه و حقوق ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

محل انتشار : چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در علوم انسانی(4mrhconf.com)
چکیده :
هدف: هدف پژوهش حاضر عبارتست از بررسی مقایسه ای تجربه احساس تنهایی و پذیرش خود در میان معلولین جسمی حرکتی و افراد غیر معلول روش: روش پژوهش حاضر از نوع مطالعات علي مقايسه اي - پس رويدادي است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه‌ی معلولین جسمی حرکتی و افراد غیر معلول شهرستان قروه می¬باشد. بر اساس حجم نمونه به دست آمده از فرمول کوکران تعداد ۱4۰ نفر از معلولین جسمی حرکتی انجمن حمایت از حقوق معلولین باران به شکل تصادفی انتخاب شدند همچنین به شکل نمونه گیری در دسترس از میان افراد غیر معلول برابر با تعداد معلولین شرکت کننده تعداد ۱4۰ نفر انتخاب شدند و پس از همتاسازی از نظر سن وتحصیلات با گروه معلولین جسمی حرکتی از نظر تجربه احساس تنهایی و پذیرش بی قید و شرط خود مورد مقایسه قرار گرفتند جهت جمع آوری داده ها پرسشنامه های استاندارد احساس تنهایی (UCLA) و پرسشنامه پذیرش بی قید و شرط خود(USAQ) استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از این بود که بین افراد عادی و معلولین جسمی حرکتی از نظر میزان پذیرش خود و میزان احساس تنهایی تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش حاضر می توان گفت معلولین جسمی حرکتی در مقایسه با افراد غیر معلول احساس تنهایی بیشتر و پذیرش خود کمتری را تجربه می کنند لذا متخصصین امر سلامت روان در کار با معلولین جسمی حرکتی و جهت ارتقای سلامت روانشناختی شان باید نقش این فاکتورها را در نظر داشته باشند.
کلمات کلیدی : معلولیت معلولین جسمی حرکتی پذیرش خود احساس تنهایی.