اثربخشی گروه درمانی شناختی -رفتاری بر سلامت روان مادران دارای کودک اوتیسم 3-14 ساله شهرستان بجنورد

سولماز حقانی نیا¹ ابوطالب ایزدی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد بالینی دانشگاه آزاد امل- ایران
2) فارغ التحصیل کارشناسی دانشگاه بجنورد- ایران

محل انتشار : چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در علوم انسانی(4mrhconf.com)
چکیده :
چکیده اوتیسم از جمله اختلالات فراگیر رشد است که در آن‌ها رشد مهارت‌های اجتماعی، زبان، ارتباط و ذخایر رفتاری با تأخیر و به صورت انحرافی صورت می‌گیرد. هدف کلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر سلامت روان مادران دارای کودک اوتیسم 3-14 ساله شهرستان بجنورد است. جامعه آماری کلیه مادران دارای کودک اوتیسم 3-14 ساله در مرکز امید رهایش شهرستان بجنورد به تعداد 24 نفر می‌باشد. آزمودنی‌ها به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و کنترل قرار گرفتند. پيش آزمون که شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافيک و پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ و هيلر (1979) داراي 28 سؤال، بر روي دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمايش 7 جلسه، گروه درمانی شناختی- رفتاری دريافت کردند. از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. نتايج تحليل کوواريانس نشان داد که گروه درمانی شناختی- رفتاری توانسته است سلامت روان افراد گروه آزمايش را نسبت به گروه کنترل در مرحله پس-آزمون در همه مؤلفه¬های سلامت روان به استثنای کارکرد اجتماعی ارتقاء دهد. مداخله گروه درمانی شناختی- رفتاری می‌تواند در بهبود سلامت روان مادران دارای کودک اوتيسم مؤثر باشد.
کلمات کلیدی : واژگان كليدي: : گروه درمانی شناختی – رفتاری سلامت روان مادران اوتیسم.