خاستگاه زبان های هند و اروپایی

عباس خالقی¹

1) مدرس زبان انگلیسی، سازمان آموزش و پرورش استان کردستان -

محل انتشار : پنجمین کنفرانس بین المللی علوم و مهندسی(5icesconf.com)
چکیده :
خانواده زبانهای هند و اروپایی خانواده ای متشکل از چند صد زبان زنده دنیاست که اکثر زبانهای که امروزه در نواحی چون اروپا، فلات ایران و شبه قاره هند،بدان تکلم میشود را شامل شده و با بررسی دقیق هریک از آنها میتوان مقادیر قابل توجهی از مشترکات لغوی و زبانی یافت. نظریه زبان‌های هندواروپایی برای اولین بار در قرن هجدهم توسط سر ویلیام جونز زبان‌شناس و خاورشناس انگلیسی مطرح شد. وی با اشاره به شباهت‌های موجود در بین زبان‌های سانسکریت، یونانی، و لاتین به نتیجه گرفت که آن‌ها بایستی از یک زبان مشترک منشاء گرفته باشند که احتمالا زبان‌های فارسی، آلمانی و سلتی هم از همان زبان ریشه سرچشمه گرفته اند، ولی پس از اثبات این فرضیه پژوهشگران سعی کردند که خاستگاه و موطن این خانواده زبانی را بیابند و در نهایت فرضیات زیادی در این رابطه شکل گرفت که در میان آنان نیز برخی با اقبال بیشتری مواجه شدند از جمله دو فرضیه رقیب و مطرح یکی کورگان ها و دیگری آناتولیای .که دیدگاه اول به سبب برخورداری از شواهد زبانی و باستان شناختی پذیرفته تر می نماید و بر اساس آن موطن این زبان ها را ۶۰۰۰ سال پیش و در ناحیه‌ای واقع در شمال دریای سیاه یعنی سبز دشت ها (استپ) پونتیک بین اقوام کوچ رو رایج بوده‌ دانسته اند، که نهایتا در اثر مهاجرت اقوام گوناگون و انشعابات زبانی صورت گرفته از هند تا اروپا را در بر گرفت اما بر اساس نظریه رنفرو که در جهت اثبات آن سعی شده علومی چون ژنتیک را در اختیار گیرند ریشه این خانواده زبانی به ۸۰۰۰ تا ۹۵۰۰ سال پیش و منطقه آناتولی نسبت داده اند که با گسترش کشاورزی این زبان نیز گسترش یافت. یافته‌های ژنتیک نظریه سومی را مطرح می‌کنند که به گونه‌ای آمیخته‌ای از دو نظریهٔ فوق است. زمانی که مردم برزگر آناتولی را ترک کردند، برخی از آنها بسوی شمال مهاجرت کرده و فرهنگ کورگان را پدید آوردند، که متعاقبا در سطح استپ‌ها پراکنده شده‌است.
کلمات کلیدی : زبان های هند و اروپایی, موطن اصلی, نیای مشترک, خانواده زبانی, انشعبات زبانی کورگان آناتولیایی