بررسی و تاثیر معماری بومی و سازگاری آن در اقلیم معتدل و مرطوب در راستای اصول طراحی معماری (مطالعه موردی استان گیلان – رشت)

لاله یزدان یار¹ راحله سليماني گيوي² زهرا خزایی³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت مرکز لشت نشاء – زیباکنار
2) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت مرکز لشت نشاء – زیباکنار
3) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت مرکز لشت نشاء – زیباکنار

محل انتشار : پنجمین کنفرانس بین المللی علوم و مهندسی(5icesconf.com)
چکیده :
امروزه حفظ منابع انرژي و جلوگيري از آلوده كردن زمين و محيط زيست ، كاهش ميزان مصرف انرژيهاي فسيلي و هم زيستي با شرايط طبيعي و اقليمي مبدل به يكي از مهمترين تدابير در معماري و شهر سازي شده و معماران و شهرسازان را ملزم به رعايت اصول و قواعد خاصي در زمينه ساخت و ساز مي نماید. ساختمان اولين محافظ انسان در برابر شرايط مختلف اقليمی است، همچنین شناخت شرایط اقلیمی در هر منطقه از مهمترین عوامل در ایجاد آسایش یرای ساکنین ساختمان ها در آن منطقه می باشد ، چرا که معماري و اقلیم ارتباط و تأثیرات مستقیمی بر یکدیگر دارند. توجه به ويژگيهای اقليمی و تاثيری که اين ويژگی ها در شکل گيری ساختمان، بخصوص ساختمانهای مورد استفاده انسان و بطور کلی محيط های مسکونی می گذارند، از نظر افزايش عمر مفيد ساختمان، بالا بردن سطح کيفی آسايش و در فضاهای داخلی و همچنين از نظر صرفه جويی در مصرف انرژی مورد نياز جهت کنترل شرايط محيطی اين فضاها، حائز اهميت فراوان است. در اين مقاله تلاش گردیده با مطالعه معماري مسكوني در اقليم معتدل و مرطوب و همچنین با توجه به معمار بومی و سنتی و بيان راهكارهاي همساز با اقليم در طراحی ساختمان و به دنبال مرتبط سازي آن با طراحی اقلیمی پرداخته شده است. در نهایت با بررسی خصوصیات شکل گیري ساختمان هاي سنتی و جدید و ارائه پیشنهاداتی درمورد طراحی اقلیمی اين منطقه (رشت) که با صرف كمترين هزينه و حفظ منابع، براي نسل هاي آينده مي باشد، پرداخته ایم.
کلمات کلیدی : واژه های كليدي : اقلیم طراحی معماري اقلیم معتدل و مرطوب همساز با اقلیم