بررسی عوامل واگرایی در روابط جمهوری اسلامی ایران و مصر

مصطفی تارین¹

1) کارشناس ارشد روابط بین الملل

محل انتشار : چهارمین کنفرانس بین المللی علوم رفتاری و مطالعات اجتماعی(4ibsconf.com)
چکیده :
روابط خارجی کشورها براساس اهداف تعیین شده، از اصول سیاست خارجی هر حکومتی به شمار می رود، که وسعت و گستردگی این اهداف بسته به نوع بینش حاکمان و همچنین نیازهای داخلی و خارجی، اهمیت می یابد. لذا فهم رهبران از آرمان سایر کشورها، کمک شایانی به تعیین و اولویت دهی استراتژی سیاست خارجی خواهد نمود. در این بین، روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران و مصر به عنوان دو کشور مهم تاثیرگذار خاورمیانه و جهان اسلام، همواره فراز و فرودهای فراوانی به خود دیده است. در این مقاله که برای جمع آوری داده های خود از شیوه کتابخانه ای بهره می برد، با روش پژوهشی توصیفی – تحلیلی سعی در بررسی علل واگرایی و تنش زا در روابط جمهوری اسلامی ایران و مصر نموده است. روابطی که علیرغم وجود مشترکات فرهنگی – اسلامی، همواره به دلیل برخی عوامل بیرونی و متاثر از اختلاف افکنی رقبای منطقه ای و فرامنطقه ای، با تشتت و تیرگی دنبال شده است.
کلمات کلیدی : جمهوری اسلامی ایران تعارض مصر واگرایی هویت.