تاثیر سازه های فضایی در ارتقا کیفیت فضای معماری مجموعه های ورزشی برگرفته از پایاننامه کارشناسی ارشد

آمنه شهابی¹ رضا قلیزاده²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری گرایش معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی جلفا، ایران -
2) عضو هیات علمی دکتری معماری گرایش معماری منظر، دانشگاه آزاد اسلامی واحدبین المللی جلفا، ایران -

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی تحقیقات در عمران، معماری، شهرسازی و محیط زیست پایدار(3cauem.com)
چکیده :
کیفیت فضایی محیط زندگی، کار، تفریح و ورزش انسان بایستی با فعالیت های مربوطه هرکدام ارتباط تنگاتنگ داشته باشد. بنابرین انتظار می رود همچون سایر جنبه های زندگی در طراحی سازه ای و معماری براساس تکنولوژی و فن آوریهای نوین، تغییر و تحول بهینه ایجاد شود. در پروژه های بزرگ جهت پوشاندن دهانه های وسیع با استفاده از پوششهاي سبک وزن با قابلیت استفاده از نور مناسب، که در عین زیبایی، پایداری و استحکام دارای انعطاف پذیری لازم بوده و بتواند با تاکید بر عدم یا حداقل استفاده از ستون هاي میانی که تاثیر بسیار مثبتی در استفاده چند منظوره از فضا از جمله فضاهاي ورزشی داشته، بحث سازه های فضاکار مورد توجه قرار گرفت. سازه هاي فضاکار به دلیل فرمهای بسیار متنوع از جمله شبکه اي مسطح دو یا چند لایه، چلیکی، گنبدی، قوسی و ...علاوه بر کاربرد وسیع دارای زیبایی های ویژه و جذابیت فراوان هستند که توام با دقت در اجرا و ارتقا کیفیت فضا می یاشند. سازه هاي فضاکار علاوه بر توان سازه ای بالا، وزن کم، سرعت بالا در نصب، حمل و نقل راحت قطعات، یکسان بودن کیفیت کل سازه به دلیل تولید کارخانه ای و کنترل کیفیت های پیاپی، ظاهری زیبا و ساده دارد و مورد توجه مهندسان معمار و عمران قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی خصوصیات سازه های فضاکار جهت ارتقا کیفیت فضایی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای و مقایسه ای انجام یافته است. در پژوهش فوق به معرفی سازه و رفتار سازه های فضایی به عنوان عناصر مقاوم در مقابل بارهای جانبی پرداخته شده است.
کلمات کلیدی : سازه فضاکار مجموعه ورزشی کیفیت فضای معماری