بررسی نگرش مدرنیته به معماری پایدار با تأکید بر آثار دیوید چیپرفیلد

میلاد محمد¹ نسیم خانلو²

1) دانشجویی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق،ایران
2) عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق،ایران

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی تحقیقات در عمران، معماری، شهرسازی و محیط زیست پایدار(3cauem.com)
چکیده :
چکیده توسعه پایدار، امروزه از بحث برانگیزترین موضوعات در معماری است و نظریات گوناگونی در این زمینه ارائه شدهاست. ولی به طور کلی معماری پایدار را می توان روشی از معماری دانست که نسبت به ویژگیها و شرایط محیطی و مکانی پاسخگو است و از قابلیتهای بستر خود در راستای ایجاد شرایط محیطی مطلوب استفاده بهینه می نماید و کمترین صدمات را بر محیط زیست دارد. علاوه براین نسبت به تغییرات شرایط و نیازها، انطباق پذیر و تداوم پذیر است و به عبارت دیگر معماری منحصر به فردی است که ضمن توجه به نیازهای زیباشناسی با ظرفیتهای اکولوژی بستر خود نیز منطبق است. دیوید چیپرفیلد از جمله معمارانی است که توجه به محیط زیست در راستای عملکرد را جزء اصول کار خود قرار داده و در زمینه معماری عملکردگرا فعالیت می کند. یکی از تخصصهای او در معماری اقلیمی و بومی ساختمانهای بلند مرتبه است که در دهه های اخیر با توجه به افزایش جمعیت و قیمت زمین، راه حلی برای حفظ زمین طبیعی به شمار می روند. یکی از ویژگیهای کار چیپرفیلد هماهنگی ساختمان با سایت و زمین اطراف است که باعث می شود ساختمان به جای غلبه بر زمین، هماهنگ و یكپارچه و در ارتباطی قوی با آن پدید آید. دراین مقاله به شرح معماری پایدار و معرفی بررسی آثار دیوید چیپرفیلد در این راستا پرداخته خواهد شد.
کلمات کلیدی : کلید واژه ها: معماری پایدار دیوید چیپرفیلد اکولوژی