تاثیر روانشناسی محیط نسبت به سکونت در مجتمع هاي مسکونی با معیار فضاي باز

تورج جلیلی¹ عباس امیری²

1) دکترای تخصصی معماری، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماهشهر
2) دانشجوي کارشناسی ارشد معماري دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماهشهر

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی تحقیقات در عمران، معماری، شهرسازی و محیط زیست پایدار(3cauem.com)
چکیده :
با توجه به افزايش جمعيت و کمبود مسکن طی سالهای اخير و برخورد يک جانبه اقتصادی با مقوله چند بعدی مسکن در عصر حاضر ايجاد فضاهايي با كارايي مناسب و مطلوب در فضاهاي مسكوني امري ضروري محسوب مي شود. و با پيشرفت جوامع و در روند تكميلي كاركرد مسكن، عملكردهاي ديگري نظير زندگي اجتماعي، روابط خانوادگي، محلي جهت آسايش روح و روان و تمديد قوا و . . . . به آن افزوده گرديد. اين پژوهش در راستاي كشف عوامل موثر بر كيفيت محيط زندگي در مجتمعهاي مسكوني با معیار فضای باز و با تکیه بر روانشانسی محیط آن در روحيه افراد و سپس روحيه جمعي ساكنين است. پیشینۀ پژوهش در طراحی محیط نشان می دهد که ویژگی های کالبدی فضاهای باز مسکونی می تواند بر میزان مطلوبیت آنها تأثیرگذار باشد و کیفیت زندگی اجتماعی ساکنین را تحت تأثیر قرار دهد. در این پژوهش، با استفاده از روش تحقیق پیمایشی، ارزیابی ساکنین مجموعه های مسکونی از میزان پاسخ دهی فضای در شهر ماهشهر مورد بررسی قرار گرفته است بنابراين در روند مطالعات به مساله مسكن و شاخصهاي اجتماعي آن، و كيفيت محيط، تاثيرات رواني محيط بر انسان و نقش مشاركت در بهبود روحيه جمعي ساكنين مجتمعهاي مسكوني، پرداخته مي‌شود و سپس با ارائه يك جمع بندي و تدوين اهداف كلي و عملياتي، طراحي يك مجتمع مسكوني با بهره گيري از عوامل موثر محيطي در روحيه جمعي ساكنان، صورت مي‌پذيرد. یافته ها نشان می دهد که ساکنین مجموعه های مسکونی مورد مطالعه، فضای باز محل زندگی خود را پاسخگوی نیازها و ارزش های مورد نظر خود نمی دانند. شاید مهم ترین دلیل این باشد که اغلب در برنامه ریزی و ساخت مسکن انبوه، برای کم کردن هزینه ها، به کیفیت طراحی و ساخت فضاهای مابین ساختمان ها کمتر توجه می شود. طراحی فضاهای باز مجموعه های مسکونی با فراهم آوردن بستر شکل گیری زندگی اجتماعی، به شکل معناداری کیفیت و مطلوبیت محیط زندگی را تحت تأثیر قرار می دهد.
کلمات کلیدی : روانشناسی محیط فضاي باز مجتمع مسکونی ماهشهر.