بررسی قوانین بین المللی در پیدایش معماری پایدار با توجه به محیط زیست

سوگل صادقی میبدی¹ آتوسا تحریری نیک صفت²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری , دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان , ایران
2) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری , دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان , ایران

محل انتشار : چهارمین کنفرانس بین المللی علوم و مهندسی(4icesconf.com)
چکیده :
توسعه پایدار از واضح ترین مفاهیمی باشد که به خوبی، آنچه را در ذهن و اندیشه بسیاری از مردم هست بیان می کند. دستیابی به چنین توسعه ای ملتزم تحول مثبت عظیم بنیادی در اقتصاد جهان، بهره وری از منابع طبیعی، و نیز تغییر جهت اساسی در نگرش انسان به محیط زیست و تجدید نظر جدی در الگوی تولید و مصرف است. در این حرکت جهانی، معماری نیز همسو با سایر دانشمندان در پی راهکارهای جدید برای تامین زندگی مطلوب انسان بوده، و وظیفه ای بس حساس در این خصوص برعهده معماران می باشد. تقریباً همه اصول حقوق بین الملل محیط زیست در جهت اثبات مفهوم توسعه پایدار به کار می آین د. اصولی از قبیل: اصل حاکمیت بر منابع طبیعی، اصل تعهد به همکاری، اطلاع رسانی و کمک در مواقع اضطراری زیست محیطی، اصل حمایت و حفاظت از محیط زیست، اصل الزام به پرداخت غرامت توسط آلوده کننده محیط زیست، اصل جلوگیری و اصل احتیاطی. اگر چه درجه الزام آوری آنها متفاوت است اما به این اصول باید در یک مجموعه واحد نگریست چراکه هر اصلی اصول دیگر را تکمیل می کند. مفهوم توسعه پایدار به طور مستقیم و واضح در میان مفاهیم حقوق بین الملل محیط زیست بیشتر از اصول به چشم می خورد که در این تحقیق به آن پرداخته و بررسی می گردد. به این ترتیب در این نوشته، ضمن تأمل در مفهوم توسعه پایدار، محیط زیست، معماری پایدار و اصول آن، گذری بر مبانی نظری توسعه پایدار و شناسایی منابع حقوقی بین الملل کرده و اصول حاکم بر محیط زیست و توسعه پایدار را برمی شماریم.
کلمات کلیدی : حقوق بین الملل معماری پایدار حفاظت محیط زیست توسعه پایدار