بررسی کاربری اراضی شهری در طرح تفصیلی جدید؛ مطالعه موردی منطقه 3 شهر تهران

ابوالفضل نوری نیشابوری¹ علی ورزیده کار² نیما نیک سیما³ آرش گرگین کرجی⁴

1) کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری،
2) کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری،
3) کارشناسی مدیریت بازرگانی،
4) کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت

محل انتشار : چهارمین کنفرانس بین المللی علوم و مهندسی(4icesconf.com)
چکیده :
امروزه رشد جمعیت از یکسو و محدودیتِ منابع از سوی دیگر دست اندرکارانِ توسعه را با شگفتی مواجه ساخته است. تغییرات کاربری سرزمین، به طور عمده، از عوامل بزرگ مقیاسی مانند مباحث اقتصاد جهانی و اقلیم تأثیر می پذیرد و در کنار تغییرات جمعیتی و سیاستهای محلی نقش تعیین کننده ای دارند شهر به مثابه بخشي از سلسله مراتب سيستم فضايي و تقسيمات سياسي- جغرافيايي هر كشور براساس شاخصهاي مختلفي مانند نوع حكومت، مديريت، سطح آگاهي، علاقمندي اجتماعي و مشاركت مردم درنظام تصميم گيري شكل مي گيرد. مسائل امروز شهرهاي ايران، از سرشت پيچيده شهر سرچشمه مي گيرد. اين سرشت داراي دو وجه است: يكي فرايند شهر نشيني مانند مسائل اجتماعي- اقتصادي، زيست محيطي ،ارتباطات و مانندآن، و ديگري فرايند خرد و انديشه شهرسازي، كه براي مسائل شهر نشيني و شهر سازي راه حل ارائه مي دهد این پژوهش، پس از بیان مسأله و ارائه حدود و ثغور موضوع، به بیان مواد و روشهای تحقیق می پردازد. پژوهش حاضر، از نظر هدف کاربردی – توسعه ای و از لحاظ نوع روش تحقیق، پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی است. که داده ها، اطلاعات و خروجی نرم افزارهای فنی- تخصصی با روش اسنادی یا کتابخانه ای گردآوری شده است. در بخش مطالعه میزان سرانه کاربری شهری در سطح منطقه 3 شهرداری تهران و مقایسه آن با معیارها و استانداردهای بهینه کاربری شهری و نحوه توزیع آن از روش معیاری و تطبیقی استفاده می شود.
کلمات کلیدی : کاربری منطقه طرح برنامه ریزی شهری