بررسی مولفه هاي اجتماعی کیفیت زندگی در محله ده ونک

مریم نقیبی¹ محسن فیضی² مهدي خاکزند³

1) کارشناسی ارشد معماري دانشگاه علم و صنعت ایران-
2) دکتراي معماري منظر، استاد دانشکده معماري و شهرسازي دانشگاه علم و صنعت ایران-
3) دکتراي معماري منظر، استادیار دانشکده معماري و شهرسازي دانشگاه علم و صنعت ایران-

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی عمران ، معماری و طراحی شهری 9 شهریور ماه 1396 - دانشگاه کاسم بندیت ،بانکوک، تایلند(2iccacs.com)
چکیده :
رشد سریع شهرنشینی در دهه هاي اخیر و بی توجهی به ابعاد مختلف کیفیت زندگی پیامد هاي گوناگونی در سلامت فردي و اجتماعی مردم به همراه داشته است. کیفیت زندگی به طور کلی تحت تاثیر عواملی مانند فناوري و تولید، زیرساخت هاي موجود، روابط اجتماعی افراد، محیط زیست و امثال آن قرار می گیرد. به طور کلی می توان گفت کیفیت زندگی علاوه بر مسائل اقتصادي، نگرانی هاي اجتماعی و محیط زندگی را نیز در بر می گیرد. از آنجا که بهبود کیفیت زندگی در هر جامعه یکی از سیاست هاي اصلی به شمار می رود، در نتیجه اندیشمندان و برنامه ریزان حوزه هاي مختلف اعتقاد دارند که برنامه ریزي هاي کلان باید در این راستا صورت بگیرد زیرا بهبود کیفیت زندگی توسعه اجتماعی، اقتصادي، کالبدي و خدماتی را به دنبال دارد. در طول چند دهه گذشته، بهبود کیفیت زندگی به عنوان اصلی ترین هدف اجتماعی مطرح شده است، با این حال مطالعات اندکی در این جوزه صورت گرفته است که در همین راستا این پژوهش با هدف شناخت و سنجش کیفیت زندگی در حوزه اجتماعی در منطقه ده ونک تهران تدوین شده است. در این پژوهش متغییر هایی نظیر روابط شهري و اجتماعی، احساس تعلق به مکان، امنیت و امکانات زیرساختی بررسی شده است. این پژوهش با رویکردي توصیفی-تحلیلی انجام شده است. در ابتدا به منظور استخراج داده ها و یافتن مولفه هاي کیفیت زندگی از روش مطالعات کتابخانه اي استفاده شد. سپس با استفاده از روش پیمایشی قوم نگاري، مولفه هاي مورد نظر در منطقه ده ونک بررسی و تحلیل شده است. نتایج نشان دهنده سطح متوسط رضایت از کیفیت زندگی در حوزه اجتماعی است. همچنین از مصاحبه هاي صورت گرفته و مشاهدات میدانی محققین اینطور نتیجه گیري شد عدم رضایت ساکنان در حوزه هاي اقتصادي و مسکن می باشد.
کلمات کلیدی : کیفیت زندگی قوم نگاري رضایتمندي ده ونک