معناشناسی درنقوش ایرانی-اسلامی (مدرسه چهار باغ اصفهان، مجموعه شیخ احمد جام «تربت جام»).

راضیه نورزایی¹ فاطمه حسن زهی² آمنه حسن زهی³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان -
2) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد
3) دانشجوی کارشناسی ارشد فضای سبز،دانشگاه غیرانتفاعی

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی عمران ، معماری و طراحی شهری 9 شهریور ماه 1396 - دانشگاه کاسم بندیت ،بانکوک، تایلند(2iccacs.com)
چکیده :
معماري اسلامي در طول تاريخ هميشه از ارزش و توجه خاصي برخوردار بوده و در برگيرنده‌ي تمام خلاقيت‌هاي هنرمندان مسلمان است. فضاي باز معماري اسلامي با هماهنگي و نظم نقش‌ها، كتيبه‌ها و رنگ‌ها، محيطي با عظمت همراه با خلوص معنوي پديد مي‌آورد. انسان با ورود در اين اماكن خود را در ميان دنيايي معنوي مي‌يابد كه يادآور بهشتي است كه قرآن از آن سخن به ميان آورده است. در این مقاله ابتدا سعی بر آن شده گریزی زده شده به دیدگاه ها و پژوهش های مختلف در زمینه معناشناسی و زیباشناختی نقوش ایرانی-اسلامی و بعد از آن نقش را در معماری مورد بررسی قرار داده است. روش تحقیق پژوهش حاضر بدین گونه است که مبانی نظری تحقیق از طریق مطالعات کتابخانه ای تدوین و تهیه گردیده که براساس نتایج حاصل از تحقیق شکل گرفته است. در مرحله آخر مطالعات بر روی دو مجموعه در شهرهای اصفهان و تربت جام، از لحاظ نقوش و میزان تاثیر بر انسان و معماری انجام شد.
کلمات کلیدی : نقوش ایرانی اصفهان تربت جام.