برنامه‌ریزی شهری و مدیریت بحران زمین‌لرزه

تورج لطفی فر¹

1) عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری

محل انتشار : امنیت، پیشرفت و توسعه پایدار مناطق مرزی، سرزمینی کلانشهرها راهکارها و چالش ها (icsp.ir)
چکیده :
یکی از ضرورت‌های نظام برنامه‌ریزی شهری، مدیریت بحران‌های پدید آمده در مناطق شهری است. مدیریت بحران به مجموعه اقداماتی اطلاق می‌شود که قبل از وقوع، حین وقوع و بعد از وقوع سانحه جهت کاهش هر چه بیشتر آثار و عوارض آن انجام می‌گیرد. مطالعات نشان می‌دهد که بیش از 50 درصد از جمعیت شهرهای ایران در نواحی ناپایدار با بالاترین میزان ریسک زمین‌لرزه زندگی می‌کنند که نشان‌دهنده‌ی موقعیت آسیب‌پذیری شهرهای ایران در برابر این بلایای طبیعی می‌باشد، بر این اساس یکی از مهم‌ترین و ضروری‌ترین اقدامات توجه به مدیریت بحران و به‌کارگیری اصول این دانش به‌منظور کاهش اثرات ناشی از این مخاطره، مقابله و آمادگی در برابر زلزله و بازسازی و بازتوانی بعد از وقوع این پیامد طبیعی می‌باشد. مدیریت بحران مجموعه اقداماتی است که قبل از وقوع، در حین وقوع و بعد از وقوع یک رخداد و سانحه جمعیت کاهش آثار و عوارض ناشی از آن پیامد صورت می‌گیرد. البته باید توجه نمود که مدیریت بحران برای تمام بلایا و سوانح یک راه‌حل ندارد و برای کنترل هر بحرانی طرح‌ها و برنامه‌های متفاوتی اجرا می‌گردد. این پژوهش با رویکردی توصیفی – تحلیلی به بررسی و مطالعه چگونگی اجرای مدیریت بحران شهری در خصوص کاهش اثرات زلزله و صدمات ناشی از این بلایای طبیعی و به‌کارگیری مدیریت صحیح در این رابطه می‌پردازد.
کلمات کلیدی : مدیریت بحران زلزله نواحی ناپایدار مدیریت شهری.