تحلیل آمار فضایی زلزله و تطابق آن با گسل ها و رسوبات کواترنر

محمدهادی نظری¹ علی نیک عهد²

1) دانشجویی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش مهندسی سنجش از دور - GIS، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لارستان، ایران-
2) عضو هیات علمی و استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، ایران-

محل انتشار : امنیت، پیشرفت و توسعه پایدار مناطق مرزی، سرزمینی کلانشهرها راهکارها و چالش ها (icsp.ir)
چکیده :
هدف اصلی این پژوهش تجزیه تحلیل آمار فضایی زلزله های استان خوزستان و تطابق آن با گسل ها و رسوبات سست کواترنری می باشد. در این پژوهش جهت بررسی خوشه های زلزله در استان خوزستان ابتدا به تعیین بهترین روش درونیابی زلزله پرداخته شد، که نتایج نشان داد روش کریجینگ شاخص با ضريب تعییین 0/469 بهترین مدل جهت پهنه بندی زلزله می باشد. جهت تعیین الگوی خوشه زمین لرزه با بزرگی های مختلف(3-2 ریشتر، 4-3 ریشتر، 5-4 ریشتر، 6-5 ریشتر و بیشتر از 6 ریشتر)در استان خوزستان از آماره موران و لکه های داغ استفاده شد. نتایج تحلیل های الگوی خوشه زلزله نشانگر خوشه ای بودن زلزله در استان خوزستان در دوره آماری 2014-1929 می باشد. بیشترین الگوی خوشه ای زلزله مربوط به زلزله های بزرگتر از 6 ریشتر (1/003665 =Moran Index )، و کمترین الگوی خوشه ای زلزله مربوط به زلزله های با بزرگی 4-3 ریشتر (0/990480 =Moran Index) می باشد. نتایج بررسی جهت کلی زلزله در استان خوزستان در دوره آماری 2014- 1929 نشان داد که جهت زلزله های با بزرگی مختلف بجز زلزله های با بزرگی بیشتر از 6 ریشتر در این استان از شمال غربی به سمت جنوب شرقی می باشد. در مورد تطابق زلزله ها با گسل ها و رسوبات سست کواترنر اولا وجود زلزله با گسل ها و سازند کواترنر رابطه مستقیم دارد درثانی بیشترین تطابق گسل ها و رسوبات سست کواترنر مربوط به زلزله های با بزرگی 4-3 ریشتر و نیز زلزله های با بزرگی بیشتر از 6 ریشتر می باشد.
کلمات کلیدی : آمار فضایی زلزله گسل رسوبات سست کواترنری