بررسی میزان آسیب‌پذیری بافت‌های فرسوده شهری به منظور مدیریت بحران¬های شهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر مرودشت)

امین الله بالیده¹ آرزو شاه علی² الهام تقی زاده³

1) دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه¬ریزی شهری دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2) دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه¬ریزی شهری دانشگاه پیام¬نور اصفهان، اصفهان، ایران
3) کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه¬ریزی شهری، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

محل انتشار : امنیت، پیشرفت و توسعه پایدار مناطق مرزی، سرزمینی کلانشهرها راهکارها و چالش ها (icsp.ir)
چکیده :
شهر‌ها در جهان امروز با سرعتي بيشتر از گذشته در حال تغيير و دگرگوني‌اند. اثرات و بازتاب‌هاي تحول در تمامي عرصه‌هاي اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و سياسي جهان به‌طور واضح قابل مشاهده است. یکی از مشکلات عمده شهرها در ایران که فضاهای شهری را به چالشی برای برنامه¬ریزان و مسئولان شهری تبدیل کرده است، تنزیل کیفیت بافت¬های شهری در جهت فرسودگی مشکل¬زا می¬باشد. این مسئله بویژه در مراحل مختلف مدیریت بحران های شهری مشکلات فراوان ایجاد می¬کند. بافت¬های فرسوده شهری، مناطقی از شهر است که در طی سالیان گذشته عناصر متشکله آن اعم از تأسیسات روبنائی، زیربنائی، ابنیه، مستحدثات، خیابان¬ها و دسترسی‌ها دچار فرسودگی و ناکارآمدی شده و بیش از سایر بافت¬ها در معرض بحران های طبیعی و انسان ساخت قرار دارند. بنابراین این پژوهش، با هدف مطالعه بافت¬های فرسوده در سطح شهر مرودشت جهت ارزیابی آسیب¬پذیری این بافت¬ها و به منظور مدیریت بهینه بحران¬های آینده این شهر انجام شده است. در این رابطه، شاخص¬هایی چون مساحت، نوع مصالح، قدمت ساختمان¬ها، نوع کاربری، کیفیت ابنیه و تراکم جمعیت بررسی شده اند. روش تحقیق در این پژوهش عبارت است از روش توصيفي و تحليلي و استفاده از منابع کتابخانه¬ای، همچنین برای تولید نقشه¬ها از نرم افزار GIS استفاده شده است. نتایج این پژوهش بیانگر این است که کمبود خدمات و امکانات شهری در بافت-های فرسوده شهر مرودشت، سبب فرسودگی بیشتر این بافت¬ها شده است. همچنین فرسودگی بافت شهری ارتباط چندانی با وضعیت سیستم حمل و نقل ندارد.
کلمات کلیدی : آسیب¬پذیری فرسودگی شهری بافت‌ فرسوده مدیریت بحران مرودشت.