قواعد عمومی قراردادهای تولید و صادرات انرژی (مورد مطالعه:قرارداد مشارکت در سرمایه گذاری نفت ایران)

میلاد عزتی¹ حسین علی احمدی جشفقانی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت فناوری اطلاعات دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
2) عضو هیئت‌علمی دانشگاه علم و صنعت ایران ، تهران(نویسنده مسئول)

محل انتشار : امنیت، پیشرفت و توسعه پایدار مناطق مرزی، سرزمینی کلانشهرها راهکارها و چالش ها (icsp.ir)
چکیده :
نفت منبع اصلی ثروت ملت ایران است و بدون سرمایه گزاری کلان امکان بهره‌برداری ندارد. استفاده از ثروت و تخصص دیگران نیازمند انعقاد قرارداد است. قرارداد عبارت است از توافق طرفین بر انتقال مالکیت انرژی و یا تعهد بر انجام کاری در آن حوزه. قرارداد در حوزه انرژی و نفت نیاز به رعایت اصول زیست‌ محیطی و تخصصی حقوقی دارد. این اصول از منابع باید استخراج و بکار گرفته شود تا مانع از ایجاد دعاوی حقوقی بین‌المللی کاهش راندمان کاری گردد. تلاش پژوهش بر یافتن برخی از قواعد حاکم بر حقوق قراردادهای بین‌المللی نفت در ایران است تا بتوان بهتر از این سرمایه استفاده کرد. پژوهش با بررسی مقررات و قوانین ایرانی حاکم بر قراردادهای نفتی به قرارداد مشارکت سرمایه‌گذاران در قراردادهای نفت ایران و قواعد حاکم بر آن اشاره دارد.
کلمات کلیدی : حقوق نفت انرژی‌های فسیلی قرارداد مشارکت قواعد قراردادهای بین‌المللی محیط‌زیست