مقایسه انواع مختلف دیوار سبز جهت دستیابی به پایداری

مهیار کلیائی¹ مهدی حمزه نژاد² پیام بهرامی³ ساناز لیتکوهی⁴

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه پیام نور تهران، ایران، عضو انجمن برنامه ریزی شهری آمریکا،
2) عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت ایران،
3) معاونت و مدیر پژوهش و توسعه شرکت آپتیم دیزاین آمریکا، عضو موسسه معماران آمریکا،
4) عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در عمران، معماری و شهرسازی (2cauconf.com)
چکیده :
طراحی، ساخت و نگهداری ساختمان تأثیر تهدید کننده ای بر روی محیط زیست و منابع طبیعی دارد و جوامع نیازمند به اتخاذ تصمیم آگاهانه برای گزینش راه بسیار پایدار برای زندگی هستند. از آنجایی که چالش آینده ساختمان سازی، ساختن با کمترین استفاده از انرژی های نا تجدید پذیر، کمترین تولید آلودگی و کمترین مصرف انرژی و کاهش هزینه است، توجه به پتانسیل دیوار سبز عنوان یک راه حل یشنهادی معاصر در جهت تحقق معماری پایدار و معماری همساز با طبیعت رویکردی واجد ارزش می باشد. بکارگیری پوشش¬های سبز عمودی در ساختمان ایده جدیدی نیست و چندین فواید اکولوژیکی و محیطی را به عنوان یکی از اجزای طراحی شهری، به ساختمان و شهر ارائه می دهد. با در نظر گرفتن رابطه بین فواید محیط زیستی، فواید اقتصادی نظیر صرفه جویی در مصرف انرژی برای ساختمان و ویژگی های سیستم-های سبز عمودی، اجتماعی از پوشش های سبز می تواند دیدگاهی پایدار برای نماهای ساختمان های موجود و یا جدید باشد. از این رو مقاله پیش رو برآنست تا در یک پژوهش استدلال منطقی و در یک روش توصیفی با تکیه بر مطالعات و اسناد کتابخانه ای و در یک فرآیند گام به گام، به بررسی پیشینه و مقایسه انواع مختلف سیستم سبز عمودی از منظر اهداف طراحی، اجرا و تعیین فواید این فناوری منفعل جهت دستیابی به معماری پایداری بپردازد. نتایج ارزیابی نشان داد که انتخاب و اجرای نوع سیستم دیوار سبز و رسیدن به پایداری در اهداف مورد انتظار از سیستم رابطه مستقیمی با هدف مورد انتظار از دیوار سبز، مکان پروژه که شامل اقلیم مکان و ویژگی های ساختمان(جبهه مورد انتظار) است، گونه گیاهی مناسب اقلیم و ساختمان، میزان بودجه در نظر گرفته شده جهت این امر، و شرایط موجود و یا در نظر گرفته شده جهت دوران نگهداری دارد.
کلمات کلیدی : دیوار سبز معماری پایدار تکنولوژی ساختمان محیط زیست پایداری