بررسی ضریب رفتار و تغییرات آن با افزایش ارتفاع در سازه های فولادی با سیستم لوله¬ای

مهدی مهمان نوازان¹ مریم فیروزی نظام آبادی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران -
2) استادیار، گروه مهندسی عمران ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران-

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در عمران، معماری و شهرسازی (2cauconf.com)
چکیده :
ضریب رفتار پلی جهت ایجاد ارتباط بین یافته‌های قدیمی بر مبنای قضاوت مهندسی با یافته‌های جدید بر اساس امکان ایجاد رفتار غیرخطی در سازه می‌باشد. طرح لرزه ای سازه ها با توجه به عملکرد غیرخطی آن ها که به واقعیت نزدیک است، صورت می گیرد و از طرفی چنین طراحی دارای ملاحظات خاصی می باشد که باعث شده است تا آیین نامه ها پارامتری به نام ضریب رفتار را معرفی نمایند. بر این اساس اجازه داده می شود که مقدار نیروی وارده در اثر زلزله به سازه در صورتی که رفتار الاستیک برای آن فرض شود، بوسیله ضریب رفتار، کاهش داده شود. این ضریب در آیین نامه به تفکیک نوع سیستم سازه¬ای ارائه شده است ولی شامل همه سیستم¬های سازه ای نمی باشد، یکی از سیستم‌های سازه‌ای معمول مورد استفاده در ساختمان‌های بلند، سیستم لوله‌ای می‌باشد که در استاندارد 2800 به آن اشاره نشده است و برخی از مهندسین جهت محاسبه ضریب رفتار سازه‌های لوله‌ای، از ضریب رفتار مربوط به قاب‌های خمشی ویژه استفاده می‌کنند. در این تحقیق، به بررسی تأثیر پارامتر ارتفاع بر ضریب رفتار پرداخته و سعی شده است که مقدار مناسب ضریب رفتار جهت این سازه‌ها محاسبه شود. بدین منظور 3 تیپ ساختمان بلند 20، 40 و 60 طبقه، مطابق آیین‌نامه‌های متعارف به کمک نرم‌افزار SAP طراحی شده و تحت تحلیل پوش‌اور و دینامیکی غیرخطی قرار گرفته اند و ضریب رفتار و پارامتر‌های مربوط به آن محاسبه شده اند. در انتها مشخص شده است که اگر قرار باشد در استاندارد 2800 سیستم‌های لوله‌ای را نیز اضافه کرد ضریب رفتار آن با افزایش ارتفاع کم شده و باید از ضریب رفتار متفاوت برای سازه هایی با ارتفاع مختلف استفاده نمود و به کار بردن ضریب رفتار یکسان موجب خطا در محاسبه ی برش پایه ی این ساختمان ها می گردد.
کلمات کلیدی : ساختمان‌های بلند سیستم لوله‌ای شکل پذیری مقاومت افزون ضریب رفتار