پیامدهای اجتماعی نوسازی بافت فرسوده در شهر مشهد: مورد پژوهی محله طبرسی

اکرم شهیدی¹

1) کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی تحقیقات در عمران، معماری، شهرسازی و محیط زیست پایدار(2cauem.com)
چکیده :
در سالهای اخیر بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری، به عنوان ضرورت دستیابی به توسعه پایدار شهری اهمیت یافته و تهیه و اجرای طرحهائی در این رابطه دستور کار برنامه¬ریزان و مدیران شهری کشور قرار¬گرفته است. شهر مشهد نیز دارای بافتهای فرسوده گسترده ای است که بافت پیرامون حرم رضوی از جمله آنها است. در این پژوهش به بررسی پیامدهای اجرای طرح بهسازی و نوسازی بافت مرکزی با تاکید بر چگونگی مشارکت مردمی در فرآیند تهیه و اجرای آن پرداخته می¬شود و پرسش متعاقب این است که آیا در تهیه و اجرای طرح بهسازی و نوسازی، منافع مردم محله طبرسی مورد توجه قرار گرفته¬است؟ روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی- پیمایشی است. جمع¬آوری داده ها به شیوه کتابخانه¬ای و میدانی (مشاهده، پرسشنامه و مصاحبه) و تجزیه و تحلیل داده¬ها با نرم¬افزار SPSS صورت گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می¬دهد که در نبود توجه کافی به ابعاد اجتماعی در طرح بهسازی و نوسازی محله طبرسی و فقدان مشارکت مردمی، دیدگاهها و منافع ساکنان این محله مورد توجه نبوده و در نتیجه، رضایتمندی آنها را در پی نداشته است. از این رو، در پایان به منظور رفع این نقصان و افزایش اثربخشی این طرحها پیشنهاداتی ارائه شده است.
کلمات کلیدی : بافت فرسوده مشهد نوسازی مشارکت