سنجش میزان مطلوبیت پیاده راه های شهری با تاکید بر عبور و مرور معلولین

نرمین آقایی¹ علیرضا سلیمانی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه معمار سینان استانبول،ترکیه
2) هیئت علمی دانشگاه پیام نور

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی تحقیقات در عمران، معماری، شهرسازی و محیط زیست پایدار(2cauem.com)
چکیده :
هدف از تحقيق حاضر، سنجش و ارزیابی میزان مطلوبیت مسیرهای پیاده با تاکید بر عبور و مرور معلولین درایران میباشد. به همین منظورشهر ارومیه به عنوان نمونه موردی مورد نقدوبررسی قرار گرفته است.در این تحقیق 4 شاخص مبلمان، خدمات، دسترسی و حمل و نقل در بین 5 گروه از معلولین (نابینایان، کم بینایان، معلولین حرکتی، ناشنوایان و جانبازان) مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است؛ اطلاعات مورد نیاز در این تحقیق از طریق مشاهدات میدانی و پرسشنامه گردآوری شده و جهت پردازش اطلاعات از نرم افزار SPSS و برای سنجش و رتبه بندي شاخص ها و گروههای مورد مطالعه از مدل تصميم گيري AHP و تکنیک(Topsis) استفاده شده است. با توجه به نیاز متفاوت گروه¬های معلولین، جهت سنجش مطلوبیت وضع موجود معابر از شاخص¬های متفاوتی استفاده شده و نتایج تحقیق حاکی از آن است که شاخص دسترسی با رتبه 1 و کمترین فاصله تا ایده آل مثبت +Di یعنی عدد 0.84، بالاترین مطلوبیت را داشته و شاخص حمل و نقل با رتبه 4 و کمترین فاصله تا ایده آل منفی Di- یعنی عدد صفر، کمترین مطلوبیت را در سنجش مطلوبیت پیاده راه معلولین داشته است. همچنین در بین 5 گروه از معلولین، گروه ناشنوایان باکمترین فاصله تا ایده آل منفی یعنی عدد 0.294 و رتبه 5 کمترین رتبه وکمترین مطلوبیت را داشته ولی گروه کم بینایان با کمترین فصله از ایده آل مثبت (0.672) و رتبه 1 بالاترین رتبه و بیشترین مطلوبیت را داشته است. لذا پیاده راه های شهر ارومیه متناسب ترین طراحی را برای گروه کم بینایان و نا مطلوبترین طراحی را برای گروه ناشنوایان داشته است؛ در بین شاخص های مختلف نیز پیاده راه های ارومیه مطلوبترین طراحی را در شاخص دسترسی و نا مطلوبترین طراحی را در سیستم حمل و نقل عمومی داشته است.
کلمات کلیدی : ارومیه پیاده راه معلولین Topsis AHP