بررسی منشاءفرهنگی درسکونتگاههای ایران در دوره پست مدرن

بیتا خورشیدی¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری،دانشگاه آزاداسلامی

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی تحقیقات در عمران، معماری، شهرسازی و محیط زیست پایدار(2cauem.com)
چکیده :
با کلید خوردن واژه ی سکونتگاه ،ناخودآگاه خانه و مسکن در ذهن آدمی پدیدار می شود.در فرهنگ ایران زمین،تا بدان جائی که می دانیم ،خانه و مسکن به لحاظ روح،هویت و عمق معنایی که با خود دارد ،وابستگی به معنویت آدمی در طول زمان را در خود جای داده است.با پیشرفت جامعه بشری ،گذر زمان ،ظهور و پیشرفت صنعت ،عوامل بی شماری خانه ی ایرانی را تحت تأثیر خود قرار داده است.این تأثیرات ،روح و جان مردم ایران زمین را بر اساس عملکردهای خود به گونه ای دیگر نمایان ساخته ،در حالی که هرگزدرفرهنگ ایرانی ،خانه نه به عنوان کارکردی موقت،صنعتی و صرفاً کاربردی ،بلکه دارای روح و جان شناخته شده است. خانه و زندگی شکل گرفته بر پایه هویت و فرهنگ ایرانی،علاوه بر رفع نیازهای مادی،بایستی به نیازهای معنوی،روحی و درونی انسان نیز پاسخ دهد.اما در قرن حاضر به دلیل فرمالیته شدن سبک زندگی،اقتصاد حاکم بر جامعه ی ایرانی ،رشد روند به اصطلاح مدرنیته ،ملزومات بی اندازه خشک بر خانه رواداشته شده است و باعث تضعیف اصالت،هویت،حرمت و کیفیت سکونت در خانه های ایرانی گشته است.در این مقاله ،ضمن بازخوانش یکسری تعاریف ،بایدهای فرهنگی در عرصه فضایی خانه ی ایرانی و مفاهیم ریشه ای در طراحی خانه ها،به بررسی هویت از دست رفته به امید بازگشت و ارتقای کیفیت زندگی مسکن امروزی خواهیم پرداخت.شاید که الگوی مساکن امروزی ،حرکتی نو را آغاز کنند.روش جمع آوری اطلاعات ،به صورت مطالعات کتابخانه ای و اسنادی ،ترکیبی از روش کیفی و تفسیری –تاریخی ،برداشت میدانی به صورت مشاهده ،توصیف و تحلیل داده هاست .
کلمات کلیدی : خانه ی ایرانی.فرهنگ.هویت ایرانی.سکونت .