بررسی تطبیقی حریم خصوصی در معماری مساکن عصر حاضر با ویژگی معماری ایرانی-اسلامی

سارا فرهادی¹ علیرضا دانش پور² یونس قنبری مزیدی³

1) نویسنده اصلی
2) همکار
3) همکار

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی تحقیقات در عمران، معماری، شهرسازی و محیط زیست پایدار(2cauem.com)
چکیده :
      معماری غنی و هنرمندانه سنتی ایرانی که در عصر حاضر تنها یادگاری از آن به جا مانده است،حاصل پیوند هنر ایرانی با اندیشه اسلامی است که طراحی،ظرافت و دقت بی نظیری را در آثار معماری سنتی ایرانی از خود بر جای گذاشته است. یکی از اصولی که البته ،قبل از اسلام،در معماری ایران رعایت می شد و بعدها در کالبد تازه ای در معماری ایرانی-اسلامی رخ عیان کرد،محرمیت است که نقش تاثیرگذاری در سازماندهی فضایی و عملکردهای گوناگون ایفا کرده است.از جمله مسائل و مشکلات در خصوص طراحی مجتمع های مسکونی در عصر حاضر، رعایت حریم خصوصی در مسکن می باشد که متاسفانه قربانی عوامل اقتصادي،اجتماعی و عدم تطابق معماری مدرن با فرهنگ بومی شده است.از این رو میبایست راهکارهایی در جهت طراحی مجتمع های مسکونی ارائه کرد تا به معماری نوین تطبیق یافته با فرهنگ و حفظ حریم خصوصی ساکنین دست یافت.این مقاله با پرداختن به مفهوم محرمیت و حریم خصوصی به روش کیفی و با مروری بر تعاریف مختلف و بعضی نظریه های این حوزه،به بررسی این مفهوم در حوزه ایرانی – اسلامی می پردازد و در ادامه به کیفیت رعایت این اصل در معماری عصر حاضرایران اشاره می کند.در پایان،مبتنی بر تعاریف و مصادیق مربوط و با توجه به پاسخ هایی که ساکنان فعلی مساکن ایرانی به این نیاز داده اند، پیشنهاد می کند که طراحان معمار مساکن ایرانی، بوسیله بازآفرینی برخی اصول و ابزار معماری سنتی حساسیت بیشتری نسبت به حریم خصوصی افراد،طرح های خود را لحاظ نمایند.
کلمات کلیدی : معماری ایرانی معماری اسلامی حریم خصوصی فرهنگ دینی خانه سنتی