ساماندهی بافت فرسوده شهری با رویکرد طبیعت گرایانه (مطالعه موردی منطقه 7 ناحیه پنج تهران)

حسین مرادی¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه ازاد اسلامی واحد الکترونیک

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی تحقیقات در عمران، معماری، شهرسازی و محیط زیست پایدار(2cauem.com)
چکیده :
این مطالعه با بررسی مبانی نظري موجود در باب فرسودگی شهری با رویکردهای سرزندگی شهری و طبیعت گرایانه بر مبنایی کلی، از شاخصه‌های سنجش این فضاها دست‌یافته(14 شاخص) و در ادامه استدلال می‌کند که تنزل کیفی سرزندگی فضاهاي شهري از مصادیق فرسودگی به شمار می‌رود و در مقابل بدون توجه به ارتقاء کیفی این فضاها نمی‌توان فرآیند بهسازي بافت‌های فرسوده را کامل و موفق پنداشت. محدوده موردمطالعه ناحیه 5 (شامل 5 محله) در منطقه 7 تهران است. به این منظور پرسشنامه‌ای با توجه به شاخص‌های استخراجی تهیه و بین جامعه آماری با کمیت 379 نفر توزیع شد. روش‌ مورد تحلیل در این مطالعه TOPSIS می‌باشد. تجزیه‌وتحلیل معيارها نشان ميدهد که میزان سرزندگی و برخورداری از فضاهای مطلوب سبز در محدوده موردمطالعه از سطح متوسط رو به ضعیف برخوردار است و با توجه به اینکه میزان تأثیر جنبه هاي اجتماعی و ادراکی منظر شهري در تغییرات سرزندگی محدوده مطالعاتی همزمان با ویژگی هاي کالبدي منظر شهري ارزیابی شد. می توان چنین نتیجه گرفت که یکی ازشروط لازم براي محیطی سرزنده تنوع کالبدي مناسب در ارتباط با عوامل طبیعی درمنظر شهري است. چراکه می تواند بستر فضایی مناسبی را براي حضور افراد مهیا کند. وجود منظرشهري مناسب با رویکرد کالبدي که از طریق طراحی و مکان یابی مناسب این فضاها و ساماندهی عناصر طبیعی می باشد. می تواند منجر به تأمین آسایش، بهداشت، خلق زیبایی، تنوع فضایی در فضاي فرسوده شهري شود و از سویی منظر ادراکی شهر با رویکرد اجتماعی می تواند مشوق مشارکت شهروندان در امور مربوط به شهر و تأمین امنیت و استمرار فعالیت هاي شبانه روزي و تقویت حس تعلق به مکان و در نتیجه ارتقاء سرزندگی شهري باشد. نتایج نشانگر ضعف این ناحیه در ارتباط با سرزندگی شهری و ضعف در رویکرد طبیعت گرایانه محدوده می باشد.
کلمات کلیدی : واژگان كليدي: بافت فرسوده سرزندگی رویکرد طبیعت گرایانه ناحیه 5 منطقه 7 تهران