کاربرد مدل‏‏‎های پایداری در جهت دستیابی به توسعه پایدار با تأکید بر مدل متابولیسم شهری

پوپک پیرو¹ تورج نصرآبادی² لعبت زبردست³ بهرام ملک محمدی⁴

1) دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی محیط زیست دانشگاه تهران-ایران
2) استادیار دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران.
3) استادیار دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران.
4) استادیار دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران.

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی تحقیقات در عمران، معماری، شهرسازی و محیط زیست پایدار(2cauem.com)
چکیده :
گسترش بی‏رویه جمعیت شهری و رشد شهرنشینی سبب افزایش مصرف منابع و آلودگی ناشی از آن‏ها شده و از سویی دیگر الگوی خطی مصرف منابع در شهر، بدون بازخوردهای کمی وکیفی به سیستم شهری، نمود یک توالی خطی و کم بهره است. این رشد شهری منابع طبیعی را به سود خود به خدمت گرفته و باعث ایجاد اختلال در نظام محیط زیستی گردیده و به تبع آن ناپایداری محیط زیستی در شهرها نمود پیدا می‏کند. لذا هدف از این مقاله ارائه مفاهیم جدید در زمینه پایداری شهری بوده و به معرفی مدل‏های پایداری به عنوان ابزاری کارآمد برای برنامه‏ریزان و مدیران شهری می‏پردازد. در این مقاله ضمن بررسی نگرش‏های توسعه پایدار شهری، بیان شده است که مدل متابولیسم شهری به علت کاهش مصرف منابع و کارایی مدیریت فرایندهای شهری می‏تواند، در راستای تبدیل جریان خطی مواد، کالا و زائدات به جریان چرخشی باعث افزایش زیست‏پذیری شهر و پایداری شهری گردد.
کلمات کلیدی : کلید واژه‏ ها: سیستم شهری توسعه پایدار شهر پایدار مدل‏ متابولیسم شهری.