تحلیل فضایی کاربری اراضی بهداشتی- درمانی در محلات شهر ایلام

سجاد مرتضوی¹

1) کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی تحقیقات در عمران، معماری، شهرسازی و محیط زیست پایدار(2cauem.com)
چکیده :
برنامه ریزی گونه های کاربری اراضی بهداشتی- درمانی در شهرها به عنوان زیرمجموعه مهمی از کاربری اراضی شهری با توجه به ارائه خدمات حیاتی به شهروندان و جمعیت حوزه نفوذ، مستلزمِ توجه ویژه ای است. این مقاله در نظر دارد به تحلیل فضایی گونه های این کاربری در سطح محله ای بپردازد. این تحلیل می تواند بستری برای حرکت در مسیر توسعه پایدار شهری فراهم نماید. به طور کلی تحلیل فضایی گونه های کاربری اراضی بهداشتی- درمانی در شهر ایلام، به سه طریق انجام شده است: 1) نظرسنجی از شهروندان بر اساس برسی های پرسشنامه ای 2) محاسبه محدوده تحت پوشش و خارج از پوشش جمعیتی و مساحتی گونه های کاربری اراضی بهداشتی- درمانی در شهر ایلام براساس شعاع عملکردی 3) ارزیابی محل استقرار و وضعیت همجواری گونه های کاربری اراضی بهداشتی- درمانی با سایر کاربری اراضی و عناصر طبیعی شهری. نتایج تحلیل فضایی کاربری اراضی بهداشتی- درمانی در سطح محلات شهر ایلام، اختصاراً بدین شرح است: 1) 56.8 درصد از مراجعات شهروندان به پزشک عمومی مربوط به مراکز درمانی بخش مرکزی شهر ایلام بوده است. در نظرسنجی به عمل آمده از شهروندان علت این مراجعه، خدمات ارزان مراکز درمانی از جمله بیمارستان امام خمینی(ره) و درمانگاه خیریه الزهراء عنوان شده است که این دو مرکز به تنهایی 42.4 درصد از مراجعات را به خود اختصاص داده اند 2) توزیع نامناسب گونه های کاربری اراضی بهداشتی درمانی که موجب شده محلات شهر ایلام، خارج از پوشش این گونه ها قرار بگیرند و دسترسی فیزیکی مناسب به آن ها برای شهروندان تأمین و تسهیل نگردد. 3) وجود کاربری اراضی ناسازگار در نزدیکی گونه های کاربری اراضی بهداشتی- درمانی که می تواند باعث کاهش کیفیت خدمات رسانی و نارضایتی برای شهروندان و بیماران مراجعه کننده به آنها شود.4) ناکافی بودن تعداد برخی از گونه های کاربری اراضی بهداشتی- درمانی.
کلمات کلیدی : برنامه ریزی کاربری زمین بهداشتی- درمانی محله