ارزیابی شاخص های اجتماعی مسکن با استفاده از تکنیک TOPSIS (نمونه موردی منطقه6 شهرداری تهران)

مهکامه فتاحی¹

1) دانشجوی دکتری شهرسازی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی دستاورد های نوین در عمران، معماری، محیط زیست و مدیریت شهری(2ceuconf.com)
چکیده :
شاخص های مسکن مهمترین و کلیدی ترین ابزار در شناخت ویژگی های مسکن به شمار می آیند که می توان به کمک آنها عوامل مؤثر در امر مسکن را شناخت و هرگونه برنامه ریزی و تصمیم صحیح را در رابطه با مسکن فراهم آورد. شاخص های مسکن از یک سو ابزار شناخت وضعیت مسکن در ابعاد مختلف از جمله کمبود مسکن است و از سوی دیگر ابزار کلیدی برای ترسیم چشم انداز آینده مسکن و برنامه ریزی است. نیاز به مسکن دارای دو بعد کمی و کیفی است، بعد کمی مسکن شامل شناخت پدیده ها و اموری است که به فقدان سرپناه و میزان دسترسی به آن مربوط می شود. در بعدکیفی، به مسائل و پدیده هایی همچون بی مسکنی، بدمسکنی و تنگ مسکنی ارتباط دارند و آنچه مطرح است، نوع و شکل نیاز است. هدف از تدوین این مقاله بررسی وضعیت شاخص های اجتماعی مسکن در منطقه 6 شهرداری تهران می باشد؛ که سعی شده است ابتدا شاخص های اجتماعی در منطقه 6 شهرداری تهران، بررسی و سپس این شاخص ها توسط تکنیک TOPSIS مورد ارزیابی قرار گیرد و در انتها ناحیه های مختلف منطقه 6 شهرداری تهران در میزان برخورداری از این شاخص ها رتبه بندی شود. با توجه به اهمیت این موضوع و لزوم توجه به شاخص های مسکن در همه ی ابعاد به خصوص از لحاظ اجتماعی باید برنامه ریزان و مدیران مرتبط با مسکن شهری از یک سو به اهمیت این شاخص ها در بهبود کیفیت مسکن توجه نموده و از سوی دیگران مسأله مسکن را در ارتباط با کلیه عوامل مربوط اعم از کمی و کیفی مورد بررسی و توجه قرار دهند و از طرفی دیگر باید با دید جامع و کل نگر و به طور اساسی و جدی نقش شاخص های اجتماعی را در برنامه ریزی توسعه مسکن شهری لحاظ نمایند.
کلمات کلیدی : واژگان كليدي: مسکن شاخص های اجتماعی مسکن منطقه 6 شهرداری تهران تکنیک TOPSIS