بررسی رابطه هوش معنوی و صفات شخصیتی با رضایت از زندگی

راضیه کرم الدین¹

1) کارشناسی ارشد روان شناسی

محل انتشار : دومین کنفرانس بين‌المللی علـوم انسـانـی، روانـشـنــاسـی و علوم اجتمـاعی(2hpsconf.com)
چکیده :
هدف اصلی بررسی رابطه هوش معنوی و صفات شخصیتی با رضایت از زندگی در مددکاران اجتماعی بود . اين مطالعه از نوع توصيفي _تحليلي است که كه به روش همبستگي انجام شد . جامعه آماري اين تحقيق کلیه مددکاران اجتماعی شاغل در ستاد مرکزی و ادارات و موسسه ها و کلینیک های اجتماعی بهزیستی استان سمنان می باشد که مطابق با فرمول کوکران نمونه آماری 220 نفری طبق روش نمونه گيري تصادفي طبقه ای انتخاب شدند .شيوه جمع آوري اطلاعات ، استفاده از پرسشنامه های استاندارد «هوش معنوی» و «صفات شخصیتی» و «رضایت از زندگی» و مصاحبه است .اطلاعات بدست آمده با استفاده از مدل هاي آمار استنباطي ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه و آزمون t ) تحلیل شدند و اطلاعات حاصل از مصاحبه نيز مورد تحليل كيفي قرار گرفته اند.یافته ها حاکی از آن است که بین هوش معنوی با میزان رضایت از زندگی مددکاران اجتماعی رابطه وجود دارد. از ميان ويژگيهاي شخصيتي، روان نژندگرايي بيشترين رابطه منفي را با رضایت از زندگي دارد .هوش معنوی و صفات شخصیتی پیش¬بینی کننده های معناداری برای پیش بینی رضایت از زندگی هستند. مولفه روان نژندی نقش تعیین کننده تری نسبت به دیگر مولفه های شخصیتی در این پیش بینی است . در پایان با توجه به یافته ها پیشنهادهایی ارائه گردید .
کلمات کلیدی : هوش معنوی صفات شخصیتی رضایت از زندگی مددکاران اجتماعی.