استفاده از نظریه مجموعه‌هاي فازي در ساخت مقياس ليكرت فازي و مقایسه آن با مقياس ليكرت سنتي
استفاده از نظریه مجموعه‌هاي فازي در ساخت مقياس ليكرت فازي و مقایسه آن با مقياس ليكرت سنتي
سازناز سلطانی1 محمد حسین ضرغامی2
1) کارشناس ارشد روانشناسی عمومی
2) عضو هیات علمی مرکز تحقیقات علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله
محل انتشار :
دومین کنفرانس بين‌المللی علـوم انسـانـی، روانـشـنــاسـی و علوم اجتمـاعی(2hpsconf.com)
چکیده :
با وجود استفاده گسترده از مقياس ليكرت در مطالعات پیمایشی، اين مقياس نتوانسته است بر مشكلاتي مانند تحريف و از دست رفتن اطلاعات فايق شود كه اولي به‌دليل بسته بودن فرم پاسخ و دومي به‌خاطر شكل ترتيبي مقياس ليكرت به وجود می‌آیند. در اين مقاله، براي حل مشكلات فوق، مقياسي معرفي می‌شود كه مبتني بر نظريه مجموعه‌هاي فازي است. مقیاس لیکرت فازی در مقايسه با مقياس ليكرت سنتي، اجازه موافقت جزيي را به فرد پاسخ‌دهنده می‌دهد. اين مزيت مقياس ليكرت فازي به پژوهشگر كمك می‌کند تا بتواند بر مشكلات از دست رفتن اطلاعات و تحريف آن‌ها تا حدي فايق آيد. به‌منظور مقایسه مقیاس لیکرت فازی و لیکرت سنتی، به شاخص هم‌رأیی یا توافق که ریشه در نظریه ارتباطات دارد، نیاز است. هم‌رأیی می‌تواند اندازه مناسبي براي بيان پراكندگي مجموعه داده‌هاي مقياس رتبه‌اي باشد که در آن، مفروضه‌هاي فواصل برابر و داشتن صفر مطلق، پيش‌فرض نیست.
کلمات کلیدی :
نظریه فازی
ساخت مقیاس
مقیاس لیکرت فازی
مقیاس لیکرت مرسوم.