اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر تحلیل رفتار متقابل بر عود معتادان

محبوبه روشن دل¹ علی اکبر ثمری²

1) کارشناس ارشد مشاوره و راهنمایی
2) دکتری روانشناسی سلامت

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی علوم رفتاری و مطالعات اجتماعی(2ibsconf.com)
چکیده :
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی گروه درمانی مبتنی بر تحلیل رفتار متقابل بر عود معتادان می باشد. این پژوهش از نوع کاربردی و در گروه تحقیقات نیمه آزمایشی با گروه کنترل نابرابر است. در این طرح از بین معتادانی که به صورت خود معرف به مراکز درمانی سوء مصرف مواد دکتر نادری نسب و دکتر خدادادی در شهرستان مشهد در سال 1394 مراجعه کرده بودند، و شش ماه از درمان دارویی آنها با متادون گذشته بود، به صورت نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه تعداد 30 نفر انتخاب و به دو گروه (15 نفر آزمایش و 15 نفر کنترل) تقسیم شدند. هردو گروه در پيش آزمون، مقياس پيش بيني بازگشت رايت و همكاران را كامل كردند و سپس گروه درمانی مبتنی بر تحلیل رفتار متقابل به مدت 2 ماه به صورت (8 جلسه 2 ساعته، هفته ای یکبار) برای گروه آزمایش انجام شد. پس از انجام گروه درماني با گروه آزمايش، پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. در هنگام تكميل پس آزمون، مرفين چك نيز انجام گرفت. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس یک متغیری استفاده شد. با کنترل پیش‌آزمون، بین معتادان گروه آزمایش و کنترل از لحاظ قدرت میل تفاوت معناداری وجود دارد (03/0 =P و 12/5=F). همچنین بین معتادان گروه آزمایش و کنترل از لحاظ احتمال مصرف تفاوت معناداری وجود دارد (03/0 =P و 02/5=F). نتایج تحقیق، بیانگر اثر بخشی گروه درمانی مبتنی بر تحلیل رفتار متقابل در کاهش میزان عود (قدرت میل و احتمال مصرف ) معتادان می باشد.
کلمات کلیدی : واژگان كليدي: تحليل رفتار متقابل عود معتادان.