رابطه خودشناسی انسجامی با کمال گرایی در دانش آموزان دوره دوم دبیرستان

طیبه بهرام نیاکان¹ زهره صادقی افجه²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیشوا ورامین
2) عضو هیت علمی رسمی دانشگاه آزاداسلامی- واحد ورامین پیشوا

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی مهندسی و علوم کاربردی(2iceasconf.com)
چکیده :
هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه خودشناسی انسجامی با کمال گرایی در دانش آموزان دوره دوم دبیرستان می باشد، مطالعه توصیفی از نوع همبستگی و جمعیت مورد مطالعه در آن دانش آموزان دبیرستانی مشغول به تحصیل، دختر و پسر در دبیرستان های دخترانه فاطمی منظقه 13 تهران ،دخترانه شهید هداوند منطقه 5 تهران ، دخترانه فاطمه الزهرا رباط کریم ، دخترانه تیزهوشان فزرانگان4 منطقه 11 تهران ، دبیرستان فرزانگان کرمان ، و هنرستان پسرانه علم و تکنیک منطقه 7 تهران در سال تحصیلی 1394-1395 می باشد که با روش نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای 342 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسش نامه های خودشناسی انسجامی و کمال گرایی پاسخ دادند. نتایج با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره و تی مستقل و با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج به دست آمده از فرضیه ی پژوهش نشان داد که مقدارهمبستگی پیرسون محاسبه شده بین خودشناسی انسجامی با کمال گرایی مثبت(**) ) 284.)است ،که میتوان نتیجه گرفت بین خودشناسی انسجامی با کمال گرایی مثبت رابطه مثبت معنی داری وجود دارد،ومقدار همبستگی پیرسون محاسبه شده بین خودشناسی انسجامی با کمال گرایی منفی( 276.- **))) است ،بنابراین می توان نتیجه گرفت که بین خودشناسی انسجامی با کمال گرایی منفی رابطه منفی معنی داری وجود دارد.با توجه به رابطه معنی دار مثبت خودشناسی انسجامی با کمال گرایی و رابطه منفی بین خودشناسی انسجامی با کمال گرایی منفی ، و نقش متفاوت خودشناسی انسجامی به عنوان یک عامل درونی روانی با کمال گرایی مثبت و منفی شایسته است متخصصان آموزشی و بالینی برای پیشگیری در امور مربوطه به مشاوره و روان درمانی به این یافته ها توجه داشته باشند.
کلمات کلیدی : خودشناسی خودشناسی انسجامی کمال گرایی