شهر دوستدار کودک از منظر قانون

آرمیتا خلعتبری¹ سعید پورنوروز²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد، معماری گرایش معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات گیلان، ایران-
2) دانشجوی کارشناسی ارشد، معماری گرایش معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات گیلان، ایران-

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی علوم و مهندسی(2icesconf.com)
چکیده :
کنوانسیون حقوق کودک، یکی از مهمترین گام ها در به رسمیت شناختن حقوق کودک است و تا حدی از هویت مستقل کودک به عنوان یک شهروند دفاع می کند. با توجه به اینکه امروزه جهان به سمتی پیش می رود که علاوه بر کمرنگ شدن حضور کودک، به طور کلی نقش انسان در شهرها نادیده گرفته شده است، تحقیق حاضر به منظور ریشه یابی این مساله و ارائه راه حل مناسب جهت رفع این معضل صورت گرفته شده است. از این رو، پس ازتبیین مفهوم حقوق کودک و حقوق شهروندی که یونیسف برای کودکان تعیین کرده است، به بررسی عوامل مطلوبیت فضای شهری و ارائه راهکار هایی جهت ایجاد شهردوستدار کودک پرداخته شده است. در نهایت، نتایج حاصل نشان می دهد از جمله معیارهای فضای شهری با کیفیت برای کودکان، می توان به هوایی پاک و حضور طبیعت و فضای سبز اشاره کرد. علاوه بر این مهمتربن عامل در حضور داشتن کودکان در شهر، ایجاد مشارکت آنها در برنامه ها و تصیم گیری هاست.
کلمات کلیدی : کودک شهر دوستدار کودک قانون حقوق کودک